guest

تک محور

دو محور

گروه صنعتی  آمیکو در سال 1368 با تاسیس شرکت صنعتی آذر موتور در منطقه جلفا ( مرز بین کشورهای آذربایجان ، ارمنستان و ترکیه )  شروع به کار کرد. دفتر مرکزی این شرکت در تهران قرار دارد.  برند آمیکو  (AMICO)  علامت   اختصاری (Azar Motor Industrial CO)   می باشد. 
در حال حاضر این شرکت اقدام به تولید محصولاتی همچون Huanghai N2 تحت برند آمیکو آسنا اتوماتیک و دنده ای، کامیونت 5.2 تُن، کامیون 2631 و کشنده ی M2640T با موتور 400 اسب بخاری و گیربکس 18 دنده دستی ZF می کند. 


آمیکو

ایسوزو (Isuzu) یک شرکت خودروسازی ژاپنی است. تولیدات ایسوزو در زمینه ی موتورهای دیزل و انواع خودروهای تجاری شامل اتوبوس و انواع کامیون ها می باشد. ایسوزو در سال 1916 تاسیس شد و دفتر مرکزی آن در شهر توکیو ژاپن قرار گرفته است. این شرکت در گذشته خودروهای سواری را نیز در لیست محصولات خود داشت اما به دلیل عدم امکان رقابت با سایرین، ترجیح داد فقط در زمینه ی طراحی و تولید محصولات کار و تجاری (وانت ها، اتوبوس ها و کامیون ها) فعالیت داشته باشد.
شریک تجاری ایسوزو در ایران شرکت بهمن دیزل می باشد که در سالهای اخیر، وانت دوکابین ایسوزو D-Max را به بازار ارائه کرده است. این وانت دو دیفرانسیل، دارای موتور 4 سیلندر توربودیزل با قدرت 163 اسب بخار است که توسط گیربکس 5 سرعته ی دستی به چرخها منتقل می شود.
محصول دیگر بهمن دیزل، کامیونتهای ایسوزو سری N در ظرفیتهای 5.2 الی 8.4 تُن ایسوزو هست که بعلت کیفیت خوب و خدمات پس از فروش مناسب، از محبوبیت بسیار بالایی در بازار بهره مند هستند.


ایسوزو

ایویکو (مخفف Industrial Vehicle Corporation)  یک شرکت خودروسازی ایتالیایی هست که دفتر آن در شهر تورین ایتالیا قرار دارد. این شرکت در سال 1975 تاسیس شده است که بیشتر سهام آن در اختیار خانواده ی بزرگ آنیلی و شرکتهای وابسته به آنهاست.
شریک تجاری ایویکو در ایران، شرکت زامیاد است که در سالهای متمادی اقدام به تولید و عرضه ی مدلهای مختلفی همچون ونDaily ، مینی بوسA60.9، اتوبوس IRIS BUS 27A، کامیونهای یوروکارگو و کشنده ی استرالیس نموده است. کامیون و کشنده های ایویکو در ایران از بازار دست دوم خوبی نسبت به برندهایی همچون ولوو، بنز و اسکانیا برخوردار نیستند و ارزش در مقابل مبلغ پرداختی خوبی دارند. (در نمونه های دست دوم افت قیمت زیادی دارند). کشنده ی ایویکو استرالیس که در بازه ای توسط زامیاد هم تولید شد، در سال 2013 بعنوان بهترین خودروی تجاری اروپا انتخاب شد.
در سالهای اخیر و بعد از رونق گرفتن واردات کشنده ی های دست دوم اروپایی، زمزمه هایی مبنی بر واردات کشنده های نسل جدید ایویکو همچون S-Way شنیده شد که متاسفانه تا زمان نگارش این متن، محقق نشده است. در صورت ورود این مدل از کشنده ها، به لحاظ قیمت جهانی آنها، ارزانترین کشنده های وارداتی لقب خواهند گرفت.


ایویکو

مرسدس بنز (Mercedes Benz) یک شرکت خودروساز آلمانی است، که دفتر اصلی آن در اشتوتگارت (Stuttgart) واقع شده است. این شرکت در سال 1926 توسط دو شخصیت معتبر و معروف دنیای خودرو گوتلیب دایملر و کارل بنز تاسیس شد. این شرکت در زمینه ی طراحی و تولید انواع خودروی سبک، کامیون، اتوبوس و... فعالیت دارد. اولین کامیون تحت برند با کد L1 در سال 1926 به بازار ارائه شد که توانایی حمل 1500 کیلوگرم بار را توسط یک موتور 40 اسب بخاری دارا بود. محصولات این برند همواره به کیفیت متمایز، طول عمر بسیار بالا و تعمیرات آسان معروفند. محصولات بنز در سالهای اخیر تحت مدلهای آکتروس، آکسور و یونیماگ (کامیونی با کاربری های ویژه) در حال تولید هستند. در سال 2020 مرسدس بنز آکتروس بعنوان خودروی تجاری سال اروپا انتخاب شد و در 10 سال اخیر با 3 عنوان برتری، پر افتخارترین خودروی تولیدی قاره سبز به شمار می رود.
کامیونهای مرسدس بنز از اواسط دهه ی چهل شمسی توسط شرکت خاور ابتدا وارد و سپس تولید و مونتاژ شدند (این شرکت از سال 1378 با ادغام در ایران خودرو، با نام ایران خودرو دیزل به فعالیت خود ادامه داد) . مدلهای مختلفی همچون خاور 608، 813، 911، 1924 و 2624 در این شرکت تولید شدند که هنوز دو مدل آخر (موسوم به کامیون نارنجی!) در حال تولید هستند! از اوائل دهه ی هشتاد ایران خودرو دیزل به وارد کردن و تولید مدلهای مختلف آکتروس، آکسور و آتگو پرداخت که بعد از شدت گرفتن تحریمها، این روند متوقف شد.
در یکسال اخیر هم با افزایش واردات کشنده های دست دوم اروپایی، دو نسل آکتروس MP4 و MP5 به بازار ایران وارد شدند هرچند با تیراژی بسیار کمتر از مدلهای مختلف داف، ولوو و رنو.


بنز

جک (JAC یا Anhui Jianghuai Automobile Co) یک شرکت خودروسازی در زمینه ی تولید خودروهای شخصی، اتوبوس و کامیون است که دفتر مرکزی آن در چین هافی (Hefei) می باشد. این شرکت در سال 1964 تاسیس شد و در حال حاضر 50 درصد سهام آن متعلق به شرکت فولکس واگن است. جک در ابتدا فقط به تولید انواع کامیون و کامیونت می پرداخت. اما از سال 2010 اقدام به تولید انواع مدلهای سواری نیز نمود. این شرکت در حال حاضر با همکاری فولکس واگن (سئات) اقدام به تولید و عرضه ی مدلهای سواری با تکنولوژی موتورهای برقی میکند.
جک در ایران سابقه ی تولید و عرضه ی انواع مدلهای سواری مثل هاچبک J3، سدان J5، سدان J4 و کراس اوور S5 و S3 را داشته است که به لحاظ کیفیت نسبی، آپشنهای مناسب و خدمات خوب از فروش خوبی هم بهره مند شدند.
در بخش خودروهای سنگین، در سالهای دهه ی هشتاد شمسی، کامیونتهای جک توسط شرکت رخش خودرو دیزل به بازار عرضه میشدند (در حال حاضر این شرکت اقدام به تولید کشنده های کاماز 1845 میکند). در ادامه شرکت آرین دیزل عهده دار مونتاژ ون و مینی بوس Sunray جک و کامیونتهای 6 تُن سری N60 ،  8.5 تُن سری N85 و 9 تُن سری N90  شد. و عهده دار مونتاژ محصولات سنگین و نیمه سنگین جک در ایران، شرکت مایان دیزل از زیر مجموعه های شرکت ماموت می باشد. که در حال حاضر به ارائه ی دو محصول از جک تحت برند دیما پرداخته است. کامیون 19 تُن دیما MR285 که در واقع نسخه ی ارزانسازی شده ی  JAC Gallop A5 هست و کشنده ی 44 تُن دیما HT490  که همان JAC Gallop K7 می باشد.


جک

دیما HT490 محصول مایان دیزل می باشد. این محصول به علت طراحی زیبا و تجهیزات مناسب، از بازار و فروش بسیار خوبی در میان کشنده های چینی تولید داخل بهره مند است. دیما HT490، همان کشنده ی جک گالوپ(JAC Gallop K7)  می باشد که در کشور چین به صورت جفت دیفرانسیل هم تولید می شود. موتور 6 سیلندر و حدودا 12 لیتری دیما دارای استاندارد یورو 5 و ساخت شرکت کامینز (Cummins)  می باشد که قدرتی معادل 490 اسب بخار و گشتاوری معادل 2300 نیوتن متر تولید میکند.  گیربکس اتوماتیک دیما مثل تعداد زیادی از کشنده های چینی موجود در بازار ایران، از نوع ZF Traxon (ترکسون) 2+12 دنده مجهز به اینتاردر (ترمز گیربکس) ۵ مرحله ای می باشد. فاصله بین دو محور دیما  3900 میلیمتر می باشد که به همین علت سواری مناسبی دارد.
تعلیق دیما در محور جلو مبتنی بر فنر پارابولیک و در محور عقب (یا همان تعلیق دیفرانسیل) مبتنی بر دو عدد بالن می باشد. تعلیق اتاق اما از نوع 4 بالن است. سواری خوب و زیبایی دیما در میان رقبایش در بازار، باعث به ارمغان آوردن فروش بسیار مناسبی برای این مدل شده است.
شرکت مایان در نظر دارد کامیون و کامیونت های جک را نیز تحت همین برند دیما به بازار ایران عرضه نماید.


دیما

فاو (FAW Jiefang و مخفف First Automobile Works) بعد از دانگ فنگ، دومین شرکت بزرگ خودروسازی چین و اولین شرکت تولیدکننده خودروسنگین در این کشور است. این شرکت در سال 1953 تاسیس شده است و بخش اعظم سهام آن در اختیار دولت چین می باشد. برندهای آشنا برای ایرانیان همچون بسترن، هایما و در سالهای دورتر فولکس گل در زمینه خودروهای سبک از زیر مجموعه های فاو محسوب می شوند. در زمینه ی خودروهای سنگین، در سالهای اخیر شاهد ورود کامیونت، کامیون و کشنده های مختلف فاو به بازار کشور هستیم. 
شریک تجاری فاو در ایران، سیبا موتور است که در سال 1391 شمسی، 51 درصد سهام آن در اختیار گروه بهمن و 49 درصد سهامش در اختیار شرکت تراکتورسازی ایران قرار گرفت. در سالهای اخیر این شرکت اقدام به تولید کامیونتهای 6 و 8 تُن Tiger V، کامیون 26 تُن CA3250، کشنده های تک و جفت J6 با به ترتیب سری مدلهای CA4180 و CA4250 نموده است که به علت کیفیت به نسبت مناسب و فراوانی امکانات تعمیر در کشور، طرفداران خاص خود را دارد. محصول جدید تر این شرکت نیز کشنده ی تک محور 550 اسب بخاری J6P-550 با گیربکس اتوماتیک می باشد که در نمایشگاه بین المللی خودروی تهران در سال 1401 رونمایی شد و عملا پر قدرت ترین کشنده ی چینی ساخت داخل می باشد. 


فاو

فوتون (Foton یا Beiqi Foton Motor Co) پنجمین شرکت سازنده ی خودروهای کار و  تجاری در چین می باشد که دفتر مرکزی آن در پکن قرار دارد. این شرکت در سال 1996 تاسیس شده و از زیر مجموعه های گروه خودروسازی بایک محسوب می شود.
شناخت شریک تجاری فوتون در ایران، دارای پیچیدگی های خاصی است! کامیونتهای فوتون تحت عنوان الوند در ایران توسط سایپا دیزل عرضه شدند. شرکت ایران خودرو هم از سال 1398 اقدام به ارائه ی کشنده ی H4 Auman  به بازار نموده است. در کمال شگفتی دو شرکت ایران خودرو دیزل و بهمن دیزل از سال 1401 اقدام به ارائه ی یک کشنده با دو برند کرده اند. شاید ایران تنها کشوری در دنیا باشد که یک کشنده با مشخصات مختلف از سوی دو سازنده ی با سابقه و با دونام متفاوت به بازار عرضه میشوند. ایران خودرو دیزل محصول خود را بنام فوتون Auman H5 به بازار عرضه کرده اما از طرف دیگر بهمن دیزل نام امپاور  BD500 را برای آن در نظر گرفته است! محصول ایران خودرو دیزل دارای موتور کامینز 460 اسبی، گیربکس اتوماتیک و ریتاردر 4 مرحله ای است. اما بهمن دیزل  برای آن موتور کامینز 490 اسبی، گیربکس اتوماتیک و ریتاردر 5 مرحله ای را در نظر گرفته است.


فوتون

هیوندای (Hyundai Motor Company) شرکت خودروسازی کره جنوبی می باشد. این شرکت در سال 1967 تاسیس شد و دفتر مرکزی آن در شهر سئول قرار دارد. هیوندای در زمینه ی طراحی و تولید انواع خودروهای سواری، خودروهای کار و تجاری فعالیت دارد. 
در سالهای اخیر شرکت سروش دیزل  مبنا، ون و شاسی بار دیزلی هیوندای H350  و کامیونت های HD65 و  HD78 را تولید و به بازار عرضه کرده است. ظرفیت حمل بار این کامیونتها بین 6.5  تا 8 تُن می باشد.
در اوائل دهه ی نود شمسی نیز شرکت سپهر دیزل کاوه نیز اقدام به واردات و عرضه چند مدل کامیون و کشنده ی هیوندای نمود. در این بین میتوان به کشنده HD1000 با موتور 410  اسب بخاری یورو 3 و گیربکس ZF با کد 16S151  تعویض دستی 16+2 دنده اشاره کرد. کامیون 10 چرخ HD270 با موتور 380 اسب بخاری از دیگر تولیدات پر طرفدار این شرکت در ایران هست.
در سالهای دورتر نیز ایران خودرو دیزل مینی بوس کورس (Hyundai Chorus) و کامیونت مایتی (Hyundai Mighty) را از برند هیوندای به بازار فرستاد که با توجه به کیفیت خوب و خدمات مناسب این شرکت، از فروش بسیار خوبی هم بهره مند شدند. 


هیوندای

تجاری باری

کامیونت

کامیونت اتاق دار

کامیونت باری

کامیونت یخچالی

کامیونت آذرخش محصول شرکت خودروسازان دیزلی آذربایجان از زیر مجموعه های گروه صنایع تراکتوری سازی ایران واقع در تبریز می باشد. کامیونتهای سری آذرخش و کامیونهای سری کادیا از تولیدات تحت برند ملی این شرکت می باشند. 
آذرخش در اواسط دهه ی هفتاد شمسی به بازار عرضه شد و با توجه قیمت مناسبش از فروش قابل توجهی هم برخوردار شد. آذرخش در واقع اولین کامیونت کاملا ساخت داخل می باشد که مجهز به موتور پرکینز انگلستان بود. این محصول با دو مدل AT50  و AT51 به بازار عرضه شد. تولید آذرخش در سال 1386 به علت آلایندگی متوقف شد. 


آذرخش

کامیونت آرنا L614 محصول ایران خودرو دیزل در میانه ی دهه ی نود شمسی به بازار ارائه شد. ایران خودرو دیزل در طراحی این محصول از این کامیونت مایتی هیوندای که در سالهای دورتر توسط همین سازنده مونتاژ و عرضه میشد، الگو برداری کرده است.  از موتور مرسدس بنز با کد  OM364 LA ساخت شرکت ایدم تبریز با 128 اسب بخار قدرت و 453 نیوتن متر گشتاور بهره می برد. آرنا مجهز به گیربکس دستی 6 دنده (5+1) ZF با کد S5-42 هست. این محصول دارای ظرفیت بارگیری 6 تُن، استاندارد آلایندگی یورو 3 و مخزن سوخت 100 لیتری می باشد. 

آرنا

کامیون آریا در دو مدل LK1924 تک و LK2624  جفت در میانه ی دهه ی نود شمسی توسط ایران خودرو دیزل به بازار عرضه شدند. این کامیون دارای موتور مرسدس بنز با کد OM355 ساخت شرکت ایدم تبریز با 240 اسب بخار قدرت و 820 نیوتن متر گشتاور و استاندارد آلایندگی یورو 2 هست. آریا دارای گیربکس 16+2 دنده دستی ZF، خفه کن اگزوز، مجهز به ترمز ABS و مخزن سوخت 400 لیتری می باشد. این محصول دارای ظرفیت بارگیری 19 تُن برای مدل تک و 26 تُن برای مدل جفت هست. 

آریا

وانت آریسان نام محصولی از گروه خودروسازی ایران خودرو است که بین سالهای 1393 تا 1399 بروی خط تولید این خودروساز قرارداشت. این خودرو از موتور 1700 و 8 سوپاپ با کد OGVG2، گیربکس و دیفرانسیل ارتقا یافته ی پیکان (روآ سال) استفاده می کرد. 
این محصول در واقع نسل جدید خودروی از رده خارج وانت پیکان می باشد که از سال 1346 تا 1394 بروی خط تولید ایران خودرو قرار داشت. از مشخصات این محصول می توان به کیسه ی هوای ایمنی راننده و سرنشین، ترمز ABS/EBD، فرمان هیدرولیک تلسکوپی، تهویه مطبوع، امکان قرارگیری اتاقهای مختلف برای کاربری متفاوت، قرارگیری کپسول گاز 70 لیتری بروی شاسی (زیر قسمت بار) و استاندارد آلودگی یورو 4 اشاره کرد. 
نسل جدید این خودروی کار قرار است در سال 1401 با موتور XU7  پلاس با حدود 96 اسب بخار قدرت و به صورت محور محرک جلو به بازار ارائه شود. از تغییرات جدید صورت گرفته می توان به یکپارچه شدن شاسی، انتقال زاپاس به زیر اتاق، بهره مندی از استاندارد آلودگی یورو 5، افزایش ظرفیت بارگیری، سنسور دنده عقب، مه شکن جلو و... اشاره کرد.


آریسان

آیفا (IFA به آلمانی مخفف Industrieverband Fahrzeugbau یا انجمن صنعتی ساخت وسایل نقلیه) نام یک شرکت خودروساز در آلمان شرقی سابق بود. این شرکت در سال 1948 و در شهر لودویگزفلده تاسیس شد. این شرکت در سال 1991 و بعد از بهم پیوستن دو آلمان شرقی و غربی، منحل شد.
آیفا W50 یکی از مدلهای پر فروش این شرکت در طول سالهای تولیدش مابین 1965 تا 1990 بوده. تعداد زیادی از این مدل هم در سالهای دور وارد ایران شده اند. این کامیونها در 8 سال جنگ ایران و عراق در نقشهای مختلف همچون حمل نفرات، تجهیزات و تانکرهای آبرسان و سوخت رسان فعالیت داشته اند. تعداد بسیار کمی از آنها همچنان در خیابانها و جاده های کشور تردد دارند. موتور نصب شده بروی آیفا W50 از نوع 4 سیلندر 6500 سی سی توربودیزل می باشد که حدود 125 اسب بخار قدرت را از طریق گیربکس 6 دنده (5+1) به چرخهای عقب منتقل می کند. این محصول قابلیت حمل 10 تُن بار را در جاده های خاکی و تپه ای دارد.


آیفا

اروم (Urum) شرکت تریلر سازی ایرانی با نام تجاری اروم تریلر می باشد. این شرکت در سال 1378 تاسیس شد و کارخانه ی آن در شهر ارومیه قرار دارد. محصولات این شرکت با کیفیت متوسط خود، قیمت مناسبتری از سایر رقبا دارند. 
در حال حاضر اروم تریلر به تولید و عرضه ی انواع تریلر از جمله کانتینر چادری، کفی، کفی بغل دار، یخچالی، تیغه کانتینر بر، کمپرسی، کمرشکن، بونکر، تانکر، تانکر حمل گاز مایع و... می پردازد.


اروم

اسکانیا  (به سوئدی Scania AB) یک شرکت خودروساز سوئدی است، که دفتر اصلی آن سودرتلیه (Södertälje) هلند در نزدیکی استکلهم می باشد. این شرکت در سال 1900 تاسیس شد  و در ابتدا اقدام به تولید واگنهای قطار میکرد. و به مرور به سمت خودروهای کار و تجاری و نظامی تغییر مسیر داد.  بزرگترین سهام دار و در واقع مالک اسکانیا، گروه خودروسازی فولکس واگن است. اسکانیا به همراه مان، نویستار اینترنشنال و گروه خودروهای تجاری فولکس واگن، شرکت چند ملیتی تراتون را تشکیل می دهند.  اولین محصول این شرکت در سال 1902 به بازار ارائه شد که توان حمل 1500 کیلوگرم بار را با حداکثر سرعت 12 کیلومتر بر ساعت داشت!
در ایران دو شرکت ماموت (همان تیتان دیزل در سالهای تحریم) و عقاب افشان سالها به تولید و عرضه ی به ترتیب انواع کشنده ها و اتوبوسهای اسکانیا کرده اند. شرکت ماموت در سالهای اخیر اقدام به تولید سری های مختلف کامیون و کشنده های اسکانیا همچون سری P، سری G و سری R نموده است که بعلت کیفیت خوب و خدمات مناسب، طرفداران زیادی را به خود اختصاص داده است. به تازگی هم بعد از اندکی وقفه، زمزمه هایی برای واردات چند مدل کشنده ی روز اسکانیا همچون S500، R500، G440، P380 و... توسط ماموت دیزل شنیده می شود و احتمالا به زودی شاهد عرضه ی گسترده آنها در بازار کشنده های محبوب دست دوم اروپایی خواهیم بود.


اسکانیا

اشتایر (Steyr) یک شرکت خودروسازی اتریشی بود. این خودروساز در سال 1864 تاسیس شد و دفتر مرکزی آن در شهر اشتایر اتریش قرار داشته است. تولیدات این شرکت دارای طیف بسیار گسترده ای در زمینه ساخت دوچرخه، موتورسیکلت، تراکتور، خودروی سواری، اتوبوس و کامیون با کاربری تجاری و نظامی و... بوده است. 
اشتایر در سال 2001 به عنوان یک خودروساز انحصاری به کار خود پایان داد و تحت تملک شرکت کانادایی مگنا (Magna International) قرار گرفت. اشتایر تحت برند جدید مگنا اشتایر (Magna Steyr) خط تولید خود را بعنوان قراردادی در اختیار سایر تولیدکنندگان قرار می دهد و در زمینه ی طراحی، توسعه و تولید محصولات آنها فعالیت دارد. از جمله این محصولات می توان به ب ام و سری 5، ب ام و Z4 ، مرسدس کلاس G، تویوتا سوپرا و ... اشاره کرد.


اشتایر

اشکودا (ŠKODA AUTO) شرکت خودروسازی معتبر کشور جمهوری چک می باشد. این شرکت به شکل کنونی آن در سال 1925 تاسیس شد و دفتر مرکزی آن در شهر ملادا بلسلاو (Mlada Boleslav) قرار گرفته است. از ابتدای هزاره ی سوم، اشکودا به زیر مجموعه ای گروه معظم خودروسازی فولکس واگن بدل شد. تولیدات این شرکت در سالهای مختلف طیف وسیعی از خودروهای سواری، کامیون ها و اتوبوسها را در بر میگیرد. 
در دهه ی شصت میلادی تعدادی کامیون اشکودا سری706RT  به ایران وارد شدند که به تعداد بسیار محدود هنوز هم در حال فعالیت در کاربری های سبک شهری هستند.
در سالهای ابتدای دهه ی هفتاد شمسی، نخستین خط اتوبوسرانی برقی تهران توسط اتوبوسها و تکنولوژی شرکت اشکودا به بهره برداری رسید. این اتوبوسها در محدود ی شرق تهران در خیابان دماوند مشغول به کار شدند و سالها بعد به دلیل مشکلات و تکنولوژی قدیمی آن، توسط شهرداری وقت جمع آوری شدند.


اشکودا

اورال (Ural) یک شرکت خودروسازی روسی است. این شرکت در سال 1941 میلادی تاسیس شد و دفتر مرکزی آن در چلیابینسک (Chelyabinsk) روسیه قرار گرفته است. تولیدات اورال عموما با کاربری نظامی یا خارج از جاده ای (معدن) و عمدتا دو دیفرانسیل یا حتی سه دیفرانسیل (6x6) تولید می شوند. این شرکت از سال 1992 با اویکو ایتالیا وارد مشارکت تجاری شد و برخی محصولاتش با برند ایویکو-اورال وارد بازار شدند که قابلیت فعالیت و روشن ماندن موتور در مناطق بسیار سردسیر تا منفی 50 درجه سانتیگراد و نزدیک به قطب شمال را داشتند. 
نسل جدید محصولات اورال در سال 2015 با همکاری گاز با سری Ural NEXT رونمایی و به بازار عرضه شد که تا به حال حاضر نیز نسخه های متنوع آن با کاربری های مختلف در حال تولید هستند. 


اورال

صنایع تریلر سازی ایران طلا، تولید کننده ی انواع تریلر کفی، کمپرسی، کانتینرهای دور محور و سه محور، تانکرهای دو منظوره و... می باشد. دفتر مرکزی این شرکت در ارومیه قرار گرفته است. 

ایران طلا

شرکت ایران کاوه (Iran Kaveh) در سال 1342 با سرمایه گذاری شخصی آقای اصغر قندچی و با هدف تولید و عرضه ی انواع کشنده، کامیون و تریلر تاسیس شد. این شرکت در همان ابتدا با انعقاد قراردادی با شرکت ماک تراکس فعالیت خود را با قدرت آغاز کرد. مابین زمان افتتاح این شرکت تا سال 1357، شرکت بالغ بر 7500 دستگاه کامیون تحت برند ماکِ ایران کاوه راهی بازار کرد. 
کامیون های این شرکت همواره به قدرت و استحکام بسیار بالا، تعمیرات آسان و خدمات پس از فروش بسیار مناسب شهره بودند. بعد از مدتی این کارخانه به نام سایپا دیزل پا به عرصه ی وجود گذاشته. سایپا دیزل در اواسط دهه ی شصت شمسی، همکاری خود را با ولوو تراکس به منظور تولید انواع مختلفی از ولوو F12 و N10 و N12 آغاز نمود. 
در سال 1377 شرکت جدیدی از درون سایپا دیزل متولد شد بنام «ایران کاوه سایپا» که ترکیبی از دو اسم قبل و بعد انقلاب را یدک می کشید. ماموریت شرکت جدید، فعالیت متمرکز بر طراحی و تولید انواع تریلر و اتاق بار همگام با استانداردهای روز دنیا بود. از محصولات فعلی ایران کاوه سایپا می توان به تریلر کمپرسی دو محور، تریلر کفی دو محور، تریلر تانکر دو و سه محور، تریلر کمپرسی سه محور (معدنی) اشاره کرد. 
ساخت اتاق بار چادری کامیونت الوند، اتاق بار کمپرسی هاردوکس، اتاق بار کمپرسی ایویکو یوروکارگو، اتاق بار کمپرسی رنو میدلام،  تانکر رنو میدلام و اتاق بار حمل زباله ی رنو میدلام از دیگر تولیدات این شرکت هست.


ایران کاوه

اینترنشنال (به انگلیسی Navistar International یا International Harvester سابق) تولید کننده ی آمریکایی انواع موتورهای دیزل، وانتهای بزرگ، اتوبوس و کامیون است. این شرکت در سال 1902 تاسیس شد و دفتر مرکزی آن در شهر لایل در ایالت ایلینوی قرار دارد. این شرکت در سال 2021 به هلدینگ بزرگ تراتون پیوست. سایر اعضای این شرکت چند ملیتی شامل اسکانیا، مان (اِم آ اِن) و شاخه ی خودروهای کار و تجاری فولکس واگن می باشد.
کشنده و کامیون های قدیمی اینترنشنال در ایران به اختصار اینترناش نامیده می شود. کشنده های سری 9000 نسل اول (مدلهای 9600 و 9670) و نسل دوم (مدلهای 9700 و 9800) به تعداد قابل توجهی در دهه ی پنجاه و شصت شمسی وارد ایران شدند و هنوز هم انتخاب مناسبی برای جاده های خاص و یا بارهای سنگین محسوب می شوند. نسل دوم اینترنشنال، دارای تغییراتی در بدنه برای بهبود آیرودینامیک بودند بعلاوه کف کابین برای اولین بار مسطح طراحی شد تا سهولت استفاده و تردد را برای راننده و سرنشین پدید آورد. این کشنده ها دارای موتور 400 اسب بخاری ساخت کامینز و گیربکس 9 دنده ساخت ایتون فولر (Eaton Fuller) بهره مند بودند. 


اینترناش

بادسان نامی برای تولید کامیونتهای B6 و B8 شرکت سایپا دیزل تحت لیسانس و با استفاده از تکنولوژی شرکت رنوتراکس و مدل رنو میدلام بود. اولین محصولات این برند در اواسط سالهای دهه هفتاد شمسی به بازار ایران عرضه شدند. این کامیونت ها به علت طراحی بروز (نسبت به سال عرضه)، کیفیت ساخت مناسب، قدرت و استحکام مناسب و شبکه خدمات پس از فروش گسترده ی سایپا دیزل، به فروش و محبوبیت بالایی دست یافتند. 
بادسان مجهز به موتور پرکینز 4 لیتری و 140 اسب بخاری بود. این کامیونت دارای استاندارد آلایندگی یورو 2، مجهز به ترمز ضد قفل (ABS)، تهویه مطبوع و شیشه بالابر برقی بود. بادسان در کاربری های مختلف همچون باری، کمپرسی، یخچالدار، آتشنشانی تک و دو کابین و ... تولید شده است.


بادسان

برلیه  (به فرانسوی Berliet ) ، شرکت خودروساز فرانسوی است که در سال 1899 تاسیس شد. دفتر مرکزی این شرکت در ونیسیو فرانسه قرار داشت. برلیه به تولید انواع اتومبیل سواری، اتوبوس، کامیون و خودروهای کاربری نظامی اشتغال داشت. این شرکت تا سال 1967 تحت مدیریت مالک خصوصی بود و در این سال شرکت سیتروئن مالکیت آنرا به عهده گرفت. متعاقبا در سال 1974 بعد از خریداری شدن توسط  رنو و با دیگر شرکت خودروسازی فرانسوی به نام ساویم ادغام شد و 4 سال بعد در سال 1978 برای همیشه به تاریخ پیوست.
برخی مدلهای برلیه در دهه ی شصت و هفتاد میلادی به ایران نیز وارد شدند. از جمله ی آنها میتوان به برلیه TR250 اشاره کرد. 


برلیه

بروکوی (Brockway Motor Company) ، شرکت تولیدکننده انواع کامیون و کشنده ی آمریکایی هست. بروکوی در سال 1912 تاسیس شد و دفتر مرکزی آن در شهر کورتلند (Cortland) ایالت نیویورک آمریکا قرار داشت. بروکوی در سال 1956 توسط شرکت ماک (Mack Trucks) خریداری شد و سرانجام در سال 1977 برای همیشه به تاریخ پیوست. 
در طول جنگ جهانی اول کامیون نظامی لیبرتی 587 (587 Class B Liberty) را برای استفاده ی نظامی در ارتش ساخت که به شهرت فراوانی در آن سالها دست یافت. 
در اواسط دهه ی هفتاد میلادی، تعداد محدودی کامیون ده چرخ بروکوی و کشنده ی بروکوی 758 به ایران وارد شدند که هنوز هم برخی از آنها در حال فعالیت های اغلب سبک هستند. موتور قرار گرفته روی این کامیونها تامین شده از شرکت کامینز و دارای 290 اسب بخار قدرت بود که توسط یک گیربکس 8 دنده ی دستی به چرخهای عقب منتقل میشد.


بروکوی

بی ام سی (BMC مخفف British Motor Corporation)  یکی از بزرگترین شرکتهای خودروسازی ترکیه می باشد. این شرکت در سال 1964 در ازمیر توسط شرکتی انگلیسی به همین نام تاسیس شد. در سالهای بعد به یکی از خودروسازان دولتی ترکیه بدل شد. در حال حاضر این شرکت اقدام به تولید انواع اتوبوس، کامیون، کشنده و نیز طیف متنوعی از خودروهای نظامی و زرهی می کند. 
در ایران شرکت صنایع خودرو کویر اردکان اقدام به عرضه ی محدود کامیون و کشنده های بی ام سی در سالهای اواسط دهه ی هشتاد تا اوائل دهه ی نود نموده است. از جمله ی آنها میتوان به کامیون کمپرسی BMC PRO 935، BMC PRO 832 و کشنده ی BMC 1142 جفت با 410 اسب بخار قدرت و گشتاور 2000 نیومتری و گیربکس 16 دنده تعویض دستی اشاره کرد. البته این محصولات به علت کمبود قطعات و تعمیرکار تخصصی، از بازار فروش دست دوم مناسبی هم بهره مند نیستند اما همین مورد باعث کاهش قیمتش در بازار شده است.


بی ام سی

بِی بِن (BeiBen Truck) یکی از شرکتهای خودروسازی چین است که دفتر مرکزی آن در شهر بائوتو مغولستان داخلی در شمال چین است. این شرکت در سال 1988 و به منظور تولید کامیونهای مرسدس بنز در چین تاسیس شد. در حال حاضر این شرکت به تولید انواع کشنده، تریلر و کامیون با کاربری های مختلف تحت برند خودش می  نماید.  
در ایران شرکت تیراژ دیزل، اقدام به عرضه انواع کامیون سری NG80A در دو مدل تک و جفت نموده است. همینطور به تازگی کشنده ی سری V3ET یا نورث بنز در دو مدل تک 2043  و جفت 2643 نیز ارائه کرده است. این کشنده از موتور ساخت وی چای با کد WP12.430 دارای قدرت 430 اسب بخار، 2060 نیوتن متر گشتاور بهره مند است و همچنین دارای گیربکس دستی ZF 12+2 و استاندارد آلایندگی یورو 4 می باشد. این کشنده به لحاظ امکانات و فنی در مرتبه ی پایینتری نسبت به سایر رقبای چینی قرار خواهد گرفت و فقط در صورت ارائه با قیمت رقابتی میتوان بازار مناسبی برایش پیش بینی کرد. 


بی بن

پادرا (Padra) نام وانتی بر پایه ی وانت نیسان Z24 یا همان نیسان جونیور (Nissan Junior) یا وانت آبی مصطلح بین مردم، محصول شرکت زامیاد می باشد. وانت نیسان بین سالهای 1956 تا 1982 میلادی در ژاپن تولید میشد. اما در کمال شگفتی تولید آن از سال 1349 تا به اکنون در ایران ادامه دارد. 
در خلال این سالها شرکت زامیاد تغییرات زیادی را بروی این وانت اعمال کرده است. از نصب ترمز ABS و فرمان هیدرولیک گرفته تا نصب انواع موتورهای بنزین سوز و گازوئیل سوز و دوگانه سوز بروی آن. اولین طرح فیس لیفت آن، شوکا نام داشت. در سالهای اخیر مدل پادرا و پادرا پلاس و به تازگی مدل کارون نیز از این وانت ارائه شده است. 
شرکت زامیاد بر خلاف تلاش فراوان برای جایگزین کردن شوکا و پادرا به جای نیسان آبی، به علت افزایش قیمت نسبت به مدل پایه و عدم تمایل خریداران به دریافت این خودروهای به ظاهر جدید، توفیقی پیدا نکرده. اینک به ارائه ی پادرا پلاس و کارون بر مبنای وانت فودی لیون (Foday Lion F16) چین نموده تا بلکه این بار بتواند با این مهمان 52 ساله ی آبی رنگ، خداحافظی کند.


پادرا

پراید (Pride)  نام محصول پر تیراژ شرکت سایپا ست. اصالت این محصول به فورد فستیوا (Ford Festiva) محصول ارزان قیمت فورد بود که توسط مزدا برای بازارهای شرق آسیا، استرالیا و البته آمریکا ساخته شد. (در آن سالها فورد، سهام دار عمده ی شرکت مزدا محسوب میشد اما در سالهای بعد و تا 2015 به مرور کلیه ی سهام خود را واگذارکرد). کیا پراید در کره ی جنوبی بین سالهای 1987 تا 2000 میلادی مونتاژ میشد و بعد از آن برای همیشه به خاطره ها سپرده شد اما نه در ایران!
در کمال شگفتی شرکت سایپا یکی از کوچکترین خودروهای ساخت داخل را تبدیل به وانت کرد. وانت کوچک سایپا 151، شکل گرفته بروی پلت فرم X100 در سال 1393 و درست مطابق با زمانی که پیکان وانت ایران خودرو به دلایل مختلف از خط تولید کنار رفت، وارد بازار شد. با توجه به قیمت پایین، فقدان گزینه ی رقیب و خدمات شرکت سایپا، این محصول به فروش بسیار مناسبی هم دست یافت. طراحی این خودرو در اقتصادی ترین روش ممکن شکل گرفته که تا میانه ی ماشین، هیچ تفاوتی بین نمونه سدان و وانت وجود ندارد و گویی قسمت بار فقط به محصول اضافه شده است. موتور قرار گرفته روی پراید وانت با حجم 1300 سی سی حدود 70 اسب بخار قدرت تولید میکند که این قدرت توسط گیربکس 5+1 دنده دستی به چرخهای جلو میرسد. ظرفیت حمل این خودرو از سوی تولید کننده 500 کیلوگرم اعلام شده است.


پراید

پیکان (Paykan) نام محصولی استراتژیک از شرکت ایران خودرو (ایران ناسیونال سابق) می باشد. این محصول در واقع بر اساس Hillman Hunter که در اواسط دهه شصت میلادی در انگلستان تولید میشد، عرضه شد. پیکان در نسخه ی سواری بین سالهای 1346 تا 1383 شمسی روی خط تولید این شرکت قرار داشت. نسخه ی وانت پیکان (وانت باردو) نیز تا سال 1393 تولید میشد که پس از آن جای خود را به نسخه دیگری با همان موتور و گیربکس به نام آریسان داد. 
وانت پیکان در سالهای مختلف حجم موتوری بین 1600 تا 1700 سی سی داشت که این موتور حدود 86 اسب بخار قدرت تولید میکرد. در ابتدا این موتور کاربراتوری بود که در سالهای بعد و این موتور به علت مسائل زیست محیطی با موتور مجهز به انژکتور و ECU جایگزین شدند. وانت پیکان دیفرانسیل عقب و مجهز به گیربکس 4+1 دنده بود و در سالهای پایانی تولید گیربکس 5+1 جایگزین شد. 


پیکان

پیلسان نامی است برای عرضه ی محصولات سری جدید سیتراک در ایران. شرکت پیلسان از سال 1400 این محصولات را تحت برند پیلسان و با لوگوی نیمرخ فیل (نشان دهنده ی زیر مجموعه ماموت بودن این برند) به بازار عرضه می کند. پیلسان از شرکتهای تابعه ی ماموت بوده و از گذشته اقدام به تولید انواع تریلر ها با کاربری هایی مختلف همچون کفی، کمپرسی، تانکر، یخچال دار و ... می نموده است. خدمات پس از فروش محصولات این شرکت نیز با بهره مندی از شبکه نمایندگی های تیتان دیزل (یا همان ماموت دیزل) انجام می شود.
ممتازترین محصول پیلسان، مدل C7H 480 اتوماتیک (یا همان سیتراک 480 اتوماتیک)، می باشد. این کشنده بعد از عرضه ی نه چندان موفق پیلسان 440 با گیربکس دستی و با همان اتاق پا به عرصه ی رقابت گذاشت و در پی باز کردن جای خود در بین سایر رقبای بازار است. 
موتور پیلسان 480 با کد MC13.48-50  دارای استاندارد آلایندگی یورو 5 شناخت میشود و ساخت شرکت سینو تراک می باشد که قادر به تولید 480 اسب بخار و 2300 نیوتن متر گشتاور است. این کشنده مجهز به گیربکس ZF Traxon و مجهز به اینتاردر 5 مرحله ای است. 
سیستم تعلیق پیلسان 480 در محور جلو مبتنی بر فنر پارابولیک (تخت) است. تعلیق دیفرانسیل (محور عقب) و تعلیق اتاق نیز بر 4 بالن سوار است. همه ی این موارد بعلاوه ارتفاع بلند سقف و کف مسطح، سواری و راحتی مناسبی را برای راننده و سرنشین ایجاد می کند.


پیلسان

توحید (Tohid Trailer)، تولید کننده باسابقه ی انواع تریلر در کاربری های مختلف می باشد. این شرکت در سال 1354 تاسیس شد و کارخانه ی آن در استان البرز قرار گرفته است. تولیدات این شرکت کیفیت قابل قبول و قیمت مناسبی دارند.
تولیدات این شرکت طیف وسیعی را در برمیگرد و درحال حاضر مشتمل بر تریلر بونکر دو و سه محور، تریلر بونکر (V شکل)، تریلر تانکر دو و سه محور، تریلر کفی سه محور، تریلر کمپرسی دو و سه محور، تریلر کمرشکن و... می باشد. یکی از محصولات متفاوت توحید تریلر،  تانکر سوخت رسان هواپیما (رفیولر) می باشد که قابلیت نصب بروی شاسی کامیون جفت آریا (محصول ایران خودرو دیزل) را دارا می باشد.


توحید

تویوتا (Toyota) شرکت معتبرچند ملیتی  خودروسازی ژاپنی است. تویوتا در سال 2021 بزرگترین خودروساز دنیا شد. این شرکت در سال 1937 تاسیس شد و دفتر مرکزی آن در شهر تویوتا استان آیچی ژاپن قرار گرفته است. تولیدات این شرکت در زمینه انواع خودروهای سواری و تجاری همچون وانت ، ون و اتوبوس می باشد. از برندهای زیر مجموعه ی تویوتا میتوان به لکسوس، دایهاتسو و هینو موتورز اشاره کرد. در سالهای اخیر شرکت تویوتا با همکاری هینو، اقدام به طراحی و تولید اتوبوسهای برقی و پیل سوختی هیدروژنی بنام تویوتا سورا (SORA) نموده است. 
محصولات سبک تویوتا در بازار ایران در هر کلاسی که باشند، از محبوب ترین خودروهای موجود محسوب می شوند. از جمله ی آنها میتوان به تویوتا پریوس، تویوتا یاریس، تویوتا کرولا، تویوتا کمری، تویوتا GT86، تویوتا آریون، تویوتا هایلوکس، تویوتا پرادو، تویوتا لند کروزر، تویوتا راو4، تویوتا فورچونر، تویوتا اف جی کروزر، تویوتا هایس، تویوتا پریویا و... اشاره کرد.
همینطور مینی بوس بسیار پر طرفدار و تحسین شده تویوتا کاستر (Coaster) در سالهای قبل به ایران وارد شده و طرفداران خاص خود را در میان رانندگان دارد. 
از کامیونت های این برند میتوان به تویوتا دینا (Dyna)  اشاره کرد که از سال 1959 تا حال حاضر در نسلهای مختلف بروی خط تولید این شرکت قرار دارد. در ایران تعداد کمی از سری مدلهای دینا RU10، دینا RU30، دینا U60 در سالهای مختلف وارد شده اند و در حال فعالیت هستند.


تویوتا

جی ام سی (JMCH مخفف JMC Heavy Duty Vehicle) یک شرکت کامیون سازی چینی می باشد. این شرکت با شکل فعلی آن در سال 2013 بنا نهاده شد و دفتر مرکزی آن در شهر تائی یوان چین قرار دارد. این شرکت از سال 2021 به علت عدم موفقیت و ضرر ده بودن، تحت تملک شرکت ولوو تراکس می باشد. از سال 2022 قرار است انواع کامیون های سری FH، FM و FMX ولوو در ایران کارخانه و با هدف بازار چین و شرق آسیا تولید شود. 
دو محصول فعلی این شرکت با نامهای Weilong (مبتنی بر کامیون فورد Cargo) و Weilong HV5 (مبتنی بر فورد F-Max کامیون برتر سال 2019 اروپا) می باشد. بزودی تولید این کامیونها به نفع محصولات جدید ولوو، متوقف خواهد شد.
شریک تجاری سابق جی ام سی در ایران، شرکت رایان دیزل کرمان بود که همکاری خود را از اوائل دهه ی نود شمسی با تولید کامیونتهای مدل N601 با ظرفیت باربری 5.2 تُن آغاز کرد. این کامیونتها دارای موتور ایسوزو با کد JX493ZLQ3 ، حجم 2771 سی سی، 115 اسب بخار قدرت با استاندارد آلایندگی یورو 4 بودند. گیربکس نصب شده بروی آن نیز 5+1 دستی می باشد.


جی ام سی

جی ام سی (GMC مخفف General Motors Truck Company) شرکت آمریکایی تولیدکننده انواع خودروهای سواری بزرگ جثه، ون، کامیون، اتوبوس و خودروهای نظامی است. این شرکت در سال 1911 تاسیس شد و دفتر مرکزی آن در شهر دیترویت (Detroit) ایالت میشیگان آمریکا قرار گرفته است.
جی ام سی یا به تلفظ مصطلح بین عامه «جمس» در ایران بیشتر با برخی محصولات سدان لوکس همچون کادیلاک سویل و بیوک که تولید آن در اواسط دهه ی پنجاه شمسی در کارخانه ای به نام جنرال موتورز ایران (پارس خودرو پس از انقلاب) آغاز شد، شناخته می شود. در سالهای دورتر اما اتوبوسهای زرد رنگ معروف به اتوبوس مدرسه با مدل سری B (GMC B series) ، به تعداد محدود وارد ایران شده بودند. تعداد انگشت شماری از این اتوبوسها در حال حاضر به صورت خودروی حفاظت شده و کلاسیک در ایران یافت می شوند. در اواسط دهه ی هفتاد میلادی نیز تعدادی کامیونهای جمس 10 چرخ با موتور 290 اسب بخاری کامینز به ایران وارد شدند که از جان سختهای آن روزگار جاده های ایران بودند.


جین بی (Jinbei) یک شرکت سازنده ی خودروهای سنگین چینی است. این شرکت در سال 1991 تاسیس شد و در ابتدا دست به تولید محصولاتی با فناوری تویوتا ژاپن می نمود. جین بی به شکل کنونی آن حاصل همکاری مشترک بین برلیانس (دارنده ی 51 درصد سهام) و رنو (دارنده ی 49 درصد سهام) می باشد که در سال 2017 پا به عرصه تولید و رقابت گذاشته است. محصولات این شرکت را انواع وانتها، ون ها و کامیونتها را شامل می شود.
تعداد کمی کامیونت جین بی در ابتدای دهه ی نود شمسی توسط رخش خودرو دیزل به بازار ایران عرضه شدند که به دلیل تعداد کم، عدم پشتیبانی مناسب و تبلیغات ضعیف از بازار خوبی هم بهره مند نشدند. 


جین بی

کارو یک وانت سبک محصول گروه خودروسازی بهمن هست.  کارو در واقع همان وانت چانگهه مدل  Furuida K21 ساخت چین می باشد که از زیرمجموعه های شرکت Baic محسوب می شود.
 این محصول دارای موتور بنزینی 4 سیلندر خطی به حجم 1051 سی سی دارای استاندارد آلایندگی یورو 4 می باشد که قادر به تولید 52 اسب بخار قدرت و 83 نیوتن متر گشتاور هست. ظرفیت باک بنزین کارو تنها 37 لیتر هست که با توجه به حجم موتور پایین و متعاقبا مصرف بنزین کم آن، مناسب به نظر میرسد. ترمزها در چرخهای جلو دیسکی خنک شونده و در چرخهای عقب کفشکی (درام) می باشد. 
کارو در دو مدل تک کابین و دوکابین به بازار ارائه شد و از قابلیتهای آن میتوان به باز شدن قسمت بار از هر سمت اشاره کرد که بارگیری را در هر فضایی آسان میسازد. 


چانگهه

دانگ فنگ لیوژو موتور (Dongfeng Liuzhou Motor) یکی از شرکتهای خودروسازی زیر مجموعه ی شرکت دانگ فنگ هست که دفتر مرکزی آن در شهر لیوژو چین قرار گرفته است.  این شرکت در سال 1954 تاسیس شده و در حال حاضر به تولید انواع خودروهای سواری و کامیون می پردازد. کامیونهای این شرکت با نام تجاری چنگ لانگ در بازار عرضه می شود. 
در ایران شرکت شایان دیزل، به تازگی اقدام به عرضه ی Dongfeng Chenglong H7 با کمی تغییرات و بهینه سازی برای بازار داخل ایران و البته تحت برند و مدل دافران H7 نموده است. 


چنگ لانگ

شرکت تولیدی و صنعتی حنیفرام (Hanifram)  یک شرکت ایرانی شاغل در صنعت حمل و نقل کشور و بعنوان سازنده ی انواع تریلرهای مختلف، بونکر و تانکرهای حمل سوخت و ... می باشد. حنیفرام در سال 1359 تاسیس شد و دفتر مرکزی آن در شهر اراک قرار دارد.
محصولات این شرکت از کیفیت قابل قبول و در عین حال قیمت مناسبی نسبت به سایر رقبا برخوردار هستند. تریلرهای حنیفرام (حنیفارم سابق) شامل محصولاتی مثل تریلر تانکر، تریلر تانکر استیل، تریلر بونکر، تریلر کمپرسی، تریلر کفی، تریلر تیغه کانیتربر و از همه مهمتر تریلر کمرشکن می باشد.


حنیفرام

داف (به هلندی Van Doorne's Automobielfabriek N.V)  یک شرکت خودروساز هلندی است، که دفتر اصلی آن در شهر آیندهوون، قرار دارد. شرکت داف در سال ۱۹۳۲ در آیندهوون تاسیس شده است. این شرکت تا اواسط دهه ی هفتاد میلادی، خودروی سواری نیز می‌ساخت که بعدها فقط به تولید خودروهای سنگین روی آورد. اولین کامیون این شرکت به نام DAF A30 در سال 1949 به بازار عرضه شد. محصولات داف همواره به کیفیت و ایمنی بالا، مصرف سوخت مناسب و هزینه های نگهداری کم در طولانی مدت معروفند. محصولات داف در سالهای اخیر در سه کلاس CF، LF  و XF عرضه شده اند. در سال 2022 نسل جدیدی از داف با کدهای XG و  XG⁺ ارائه شدند که بعنوان خودروی تجاری سال اروپا نیز انتخاب شد. مان TGX در سال 2021 بهترین کشنده ی اروپا انتخاب شد.
کشنده و کامیونهای داف در کشورمان از سالهای دور تا اکنون در حال استفاده اند و طرفداران پر و پا قرص خود را دارد. در سالهای اخیر با افزایش واردات کشنده های دست دوم اروپایی به کشور، شاهد تردد تعداد زیادی کشنده ی داف در مدلهای XF460 ، XF480  و ... هستیم.


داف

دانگ فنگ (Dongfeng Trucks) بزرگترین خودروسازی و دومین سازنده ی خودروهای سنگین دولتی چین هست که دفتر مرکزی آن در ووهان چین قرار دارد. این شرکت در سال 1968 تاسیس شده است. 45 درصد از سهام بخش کامیون سازی دانگ فنگ، در اختیار شرکت ولوو تراکس قرار دارد. این شرکت به واسطه ی ولوو تراکس و رنو تراکس توانسته کشنده ی KX480 خود را به برخی کشورهای اروپایی نیز صادر کند. این مدل بعنوان کامیون برتر چین در سال 2016 نیز انتخاب شد.
شریک تجاری دانگ فنگ تراکس در ایران، شرکت سایپا دیزل است که کشنده ی T300، T375  (البرز) ،KT420 (کاوه)  و KX480 را در ایران ارائه کرده است. با توجه به قیمت به نسبت مناسب و خدمات شرکت سایپا دیزل، فروش خوبی در بازار ایران کسب کرده اند و نمونه های دست دوم آنها همچنان از پر فروشهای ساخت چینِ بازار هستند.


دانگ فنگ

دایهاتسو (Daihatsu) یکی از قدیمی ترین خودروسازان و موتورسازان کشور ژاپن می باشد. بنیان اولیه ی این شرکت در سال 1907 در اوزاکای ژاپن هست. این شرکت در ابتدا به تولید موتورهای سه چرخ دار و آفرودرها می پرداخت. در سالهای بعد طیف وسیعی از دیگر وسایل نقلیه همچون خودروهای کامپکت، مینی ونها، خودروهای برقی و Kei truck ها را ارائه میکند (کامیون کِی یا کیجیدوشا یک مینی کامیون ژاپنی که صورت دیفرانسیل عقب یا چهار چرخ متحرک ساخته می شوند و در ژاپن محبوبیت بسیاری دارند) . از سال 2016 میلادی دایهاتسو به صورت کامل تحت تملک شرکت تویوتا قرار گرفت و از آن پس برخی خودروهای کوچک را برای شرق آسیا تحت برند تویوتا عرضه می کند.
دایهاتسو در ایران از دیرباز بعنوان خودرویی کم مصرف و کم استهلاک شناخته می شود. در دهه ی 90 میلادی تعدادی کمی دایهاتسو راکی (Daihatsu Rocky) که در کلاس مینی اس یو وی و چهار چرخ متحرک قرار داشت به ایران وارد شد. 
همینطور کامیونت دایهاتسو دلتا در دهه های هفتاد و هشتاد میلادی به خیابانهای کشور وارد شدند و هنوز تعداد بسیار کمی از آنها عملیاتی هستند. 


دای هاتسو

دایون (Dayun) یک شرکت خودروسازی در زمینه ی تولید خودروهای کار و تجاری و موتور سیکلت و انواع موتور های درون سوز است که دفتر مرکزی آن در شهر یانچنگ کشور چین قرار دارد. این شرکت در سال 1987 تاسیس شد. 
شریک تجاری دایون در ایران، شرکت کرمان دیزل است که مدل CGC4181  در سالهای اخیر به بازار عرضه کرده است. در ابتدا مدل N8H با موتور ساخت ویچای چین با قدرت 430 اسب بخار تولید شده و سپس مدل بروز شده و بهینه شده ی N9H (موسوم به نیو فیس) تولید شد. دایون N9H در قیاس با کشنده هایی همچون دیما، سی اند سی و دافران از نظر امکانات و تجهیزات در مرتبه ی پایین تری قرار میگیرد ولی از نظر قوای محرکه و مشخصات فنی، با توجه به بهره گیری از موتور بنز موسوم به آکسوری (موتور OM460 تحت لیسانس دایملر  کرایسلر با 460 اسب بخار) ، حرفهایی برای گفتن دارد.


دایون

خودروی دییر (با تلفظ دی یِر به معنای گوزن) ، یک وانت نسبتا سبک و محصولی از شرکت گریت وال چین (Great Wall Deer) می باشد. این خودرو یک کپی برداری کامل از نسل ششم خودروی تحسین شده ی تویوتا هایلوکس موسوم به N140 می باشد. وانت دییر در بازار شرق آسیا، آفریقا و آمریکای جنوبی به فروش قابل توجهی دست یافته است.
این محصول در ایران هم از میانه ی دهه ی هشتاد شمسی توسط شرکت دیار خودرو، به بازار عرضه شد و با توجه به شرایط فروش مناسب، به موفقیت متوسطی دست پیدا کرد. وانت دییر از موتور 2250 سی سی بهره می برد که حدود 134 اسب بخار قدرت و 200 نیوتن متر گشتاور ایجاد شده را به محور عقب منتقل میکند. 


دیر

رخش تریلر (Rakhsh Trailer) شرکت تریلر سازی با سابقه ی ایرانی در شهر ارومیه است. این شرکت فعالیت خود را از سال 1355 آغاز کرد و در حال حاضر اقدام به تولید محصولات متنوعی از انواع تریلر ها گرفته تا بیمارستان، آشپزخانه و استراحتگاههای سیار می نماید. اهمیت توان تولید این محصولات یقینا در هنگام بروز بحران، چند برابر خواهد بود.
تریلرهای تولیدی این شرکت نیز شامل محصولاتی همچون تریلر چادری، تریلر جامبو، تریلر کفی، تریلر کمپرسی، تریلر کمرشکن، تریلر تیغه کانتینربر، تریلر تانکر، تریلر یخچالی و... به صورت دو و یا سه محور می باشد که با کیفیت مناسبی تولید می شوند.


رخش

رنو (به فرانسوی Renault Trucks) یک شرکت مهندسی و صنایع سنگین ، خودروهای صنعتی، تجاری و نظامی است، دفتر اصلی آن در لیون فرانسه قرار دارد. این شرکت 1894 تاسیس شده است که در ابتدا تحت نام رنو برای خودروهای سبک و سنگین فعالیت میکرد ولی از سال 1979 به شاخه ی کار و تجاری رنو تغییر کرد.
از سال 2001 میلادی شرکت ولوو، مالکیت شرکت رنو (تراکس) را بدست آورد و تا کنون خودروهای متعددی را با استفاده از پلتفرم مشترک رنو-ولوو به بازار ارائه کرده اند.
محصولات رنو در ایران به دارا بودن کیفیت ممتاز در عین حال هزینه ی نگهداری مناسب نسبت به سایر رقبا شهره هستند. در سالهای اخیر برخی مدلهای رنو همچون کامیون سایز متوسط میدلام توسط سایپا دیزل و کشنده ی تحسین شده ی رنو پریمیوم توسط آریا دیزل در داخل مونتاژ و به بازار عرضه شده اند. همینطور با رونق گرفتن واردات کشنده های دست دوم اروپایی، کشنده های سری T رنو جزء اولین خودروهایی بودند که به ایران آمدند و با توجه به تنوع اتاق و پیشرانه و قیمت مناسب، از فروش بسیار خوبی هم برخوردار هستند.


رنو

رومان (ROMAN) یک شرکت سازنده ی خودروهای کار و تجاری رومانیایی است. این شرکت بعد از جنگ جهانی دوم تاسیس شد که به تولید محصولات برند زیس () شوروی سابق میپرداخت. در سال 1991 و بعد از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، به تبعیت از کشور سازنده ش نام رومان را بر خود گرفت. دفتر مرکزی آن در شهر براشوو یا براشوف (Brașov) قرار گرفته است. شاخه ی خودروهای نظامی این برند را بنام DAC می شناسند.  رومان در سال 2014 اعلام ورشکستگی کرد و به خاطره ها پیوست.

رومان

زامیاد (به انگلیسی Zamyad) یک خودروساز  ایرانی است که در سال 1342 در تهران بنا نهاده شد. زامیاد در لغت به معنای روز بیست و هشتم از ماه های شمسی است. در حال حاضر این شرکت یکی از زیر مجموعه های گروه خودروسازی سایپا محسوب می شود و به تولید و عرضه ی انواع وانت، کامیون، مینی بوس و اتوبوس می پردازد. 
شریک تجاری خارجی اصلی زامیاد، شرکت ایویکو هست. در سالهای مختلف زامیاد به تولید و مونتاژ محصولات مختلفی از این برند همچون کشنده ی تحسین شده و پرقدرت ایویکو استرالیس 500 اسب بخاری، کامیون پرفروش یوروکارگو MLL180 E28 به صورت تک و جفت پرداخته است. همینطور مینی بوس 11 نفره ایویکو دیلی A36 تحت برند آراد و نیز مینی بوس 19 نفره ایویکو دیلی A50 تحت برند آذر از دیگر محصولات زامیاد هستند. 
وانت نیسان Z24 موسوم به وانت آبی یا وانت زامیاد هم با دو موتور بنزین سوز و گازوئیل سوز از محصولات قدیمی و استراتژیک این شرکت هست. در سالهای اخیر نمونه های فیس لیفت شده ای از آن تحت عناوینی همچون پادرا، پادرا پلاس و کارون نیز به بازار ارائه شده اند.
وانت ریچ و وانت سبک درکا از دیگر محصولات زامیاد هستند که در حال حاضر توقف تولید شده اند.


زامیاد

زیل (مخفف Zavod imeni Likhachyova) ، کارخانه ی تولید انواع خودروی سواری، کامیون و وسائل نقلیه نظامی روسی است. این شرکت در سال 1916 بنا نهاده شده و دفتر مرکزی آن در مسکو قرار دارد. آخرین محصول خودرویی این شرکت در سال 2012 خط تولید را ترک کرد و عملا ورشکست شد. از آن پس فقط به صورت یک شرکت شاغل در عرصه ی املاک و مستغلات به حیات خود ادامه می دهد. این شرکت در ابتدا محصولات کمپانی فیات را تحت برند زیل تولید میکرد و در سالهای بعد محصولات و پلتفرم اختصاصی خود را رونمایی کرد.
در سالهای دهه ی هفتاد میلادی، کامیونهای روسی زیل به ایران نیز وارد شدند. این کامیونها همواره به سخت جانی، استحکام بالا و قابلیت حرکت خارج از جاده ای شهره بودند. البته از نظر تجهیزات و راحتی، حرف چندانی برای گفتن نداشتند. در حال حاضر این کامیونها اکثرا بدون پلاک در برخی معادن و مجتمع های کشاورزی مشغول به کار هستند. 


زیل

ساویم (به انگلیسی Saviem) ، یک شرکت خودروسازی فرانسوی است که در سال 1955 تاسیس شد و دفتر مرکزی آن در شهر سورزن فرانسه قرار دارد. عمده فعالیت این شرکت تولید انواع کامیون و اتوبوس متمرکز بود. در سال 1978 که با رقیب دیگرش به نام برلیه (Berliet) ادغام شد. نتیجه ی این ادغام تاسیس شرکت رنو تراکس بود.
یکی از مدلهای معتبر ساویم، کامیون نظامی SM8 4x4 بود. این کامیون تا اواخر دهه ی هشتاد میلادی به بازار ارائه میشد. از قابلیتهای آن میتوان به دو دیفرانسیل بودن، تعلیق مناسب عملیات خارج جاده ای و شاسی تقویت شده و مقاوم اشاره کرد.
در اواسط دهه ی هفتاد میلادی، تعداد محدودی کامیون ساویم تحت عنوان «رنو ساویم» وارد ایران شدند. تعداد بسیار اندکی از آنها همچنان به صورت سبک به فعالیت مشغولند. 


ساویم

سی اند سی (C&C ) از بهم پیوستن دو شرکت بزرگ چری و CIMC چین در سال 2010 شکل گرفته است و تحت این نام اقدام به تولید و عرضه چند مدل کشنده و کامیون می نماید.
شریک تجاری C&C در ایران، شرکت آریا دیزل هست که در سالهای نه چندان دور اقدام به عرضه ی کشنده ی تحسین شده ی رنو مگنوم و رنو T480 به بازار کرده است. در سالهای اخیر عرضه ی کشنده ی سی اند سی U480 با توجه به کیفیت به نسبت مناسب، طراحی زیبا، شرایط فروش و خدمات پس از فروش شرکت آریا دیزل، با استقبال خوبی از سوی مشتریان مواجه شده است. این کشنده دارای موتور کامینز 490 اسب بخاری، گیربکس 12 دنده اتوماتیک ZF، ترمزهای جلو و عقب دیسکی  و ریتاردر 5 مرحله ای است. 


سی اند سی

سیتراک (Sitrak)  حاصل یک مشارکت صنعتی بین شرکت مان آلمان (اِم آ اِن) و سینوتراک چین (CNHTC) است که در سال 2007 میلادی تاسیس شد.  در سال 2009 چینی ها موفق شدند 25 درصد سهام شرکت مان را در اختیار خود بگیرند. محصولات برند سیتراک با استفاده از تکنولوژی سری TGA مان طراحی و تولید شده اند و به همین خاطر نسبت به سایر چینی های موجود در بازار ایران، دارای طول عمر، دوام، ایمنی مناسب تری هستند.
شریک تجاری سیتراک در ایران، شرکت پیلسان می باشد که از زیر مجموعه های شرکت ماموت هست. تا به این لحظه اقدام به تولید و عرضه ی سه مدل کشنده سیتراک C7H440 ، T7H و C7H480  با برند پیلسان نموده است. کشنده ی C7H480  مجهز به موتور 480 اسبی و گیربکس AMT مجهز به ریتاردر گیربکس (اینتاردر) 5 مرحله ای می باشد و بعلت کیفیت  تولید و خدمات مناسب شرکت تولید کننده، در بازار مورد وثوق مشتریان قرار گرفته است.


سیتراک

سیسو (Sisu Auto)  یک شرکت تولید کننده ی کامیون فنلاندی است. این شرکت در سال 1941 تاسیس شد و دفتر مرکزی آن در هلسینکی فنلاند قرار گرفته است. عمده تولیدات این شرکت شامل انواع اتوبوس و کامیون می باشد. سیسو در سالهای مختلف برای تامین موتور، گیربکس یا حتی اتاق محصولات خود با شرکتهای بزرگی همچون ولوو، مرسدس بنز، دویتز، پاکار، کومنز (کامینز) و... همکاری داشته است. اما در حال حاضر برای تامین پاورترین محصولات خود از موتور و گیربکس مرسدس بنز (مبتنی بر مدلهای آکتروس و آروکس ) استفاده می کند و شاسی خاص و بسیار مستحکم ساخت خود را با آن همراه می کند.
 در میانه ی دهه ی نود شمسی شرکتی به نام کاوه دیزل قصد تولید و عرضه ی محصولات سیسو را در ایران داشت که به علت قیمت جهانی بسیار بالای این برند، توفیق خاصی کسب نکرد.


سیسو

سینو تراک (CNHTC یا China National Heavy Duty Truck Group ) سومین شرکت صنایع خودروسازی کشور چین است که دفتر مرکزی آن در جینان چین قرار گرفته است. این شرکت در سال 1935 تاسیس شده و اولین محصول خودروی سنگین خود را در سال 1956 بر پایه ی کامیون اشکودا 706RT به بازار عرضه کرد. در سالهای بعد همکاری خود را با اشتایر اتریش آغاز کرد.
شریک تجاری سینوتراک در ایران، شرکت ایران خودرو دیزل بود که سینوتراک هوو که در ایران فقط به نام هوو معروف شد را از سال 1384 به بازار عرضه کرد. متاسفانه در همان سالهای ابتدایی تولید نقص سیستم ترمز و بی احتیاطی رانندگان این کشنده، منجر به حوادث ناگوار بسیاری در جاده های کشور شد و لقب قاتل جاده ای توسط رسانه ها به آن داده شد. این حوادث شرکت ایران خودرو دیزل را به فکر تغییراتی در هوو و ارائه ی آن بازار با مدل جدید بنام فراز انداخت. فراز نسبت به هوو مجهز به ترمز ضد قفل، ترمز موتور، تانک باد 140 لیتری، کروز کنترل و دریچه گاز برقی بود.


سینو تراک

شاکمان (Shacman یا Shaanxi Automobile Group Co) چهارمین شرکت سازنده ی خودروهای کار و تجاری (کامیون و اتوبوس) در کشور چین می باشد که دفتر مرکزی آن در شهر شی آن استان شانکسی (شانشی) می باشد. این شرکت در سال 1968 تاسیس شده و محصولات خود را با برند شاکمان به بازار ارائه میکند.
 در سال 2008 (1387) تعداد بسیار محدودی کشنده و کامیون شاکمان به کشورمان وارد شد که به دلیل نبود قطعات و نمایندگی مجاز، استقبال خاصی از آنها نشد. اما از سال 1400  شرکت ویرا دیزل نماینده رسمی خودروهای تجاری شاکمان در ایران می باشد و فعالیت گسترده ای را برای ارائه ی محصولات این برند به بازار ایران انجام داده است. در حال حاضر کامیونت های 5.5 و 6 تُن شاکمان، کشنده ی Cab Over و کشنده ی دماغدار Conventional توسط ویرا دیزل به بازار ارائه شده. کشنده ی دماغدار Conventional در نمایشگاه بین المللی خودرو تهران در سال 1401 توجه بسیاری از بازدیدکنندگان را به خود جلب کرده بود و پیش بینی میشود سهم خوبی را از بازار به دست آورد.


شاک من

فورد اتوسان (به ترکی استانبولی Ford Otomotiv Sanayi A.Ş. یا صنایع اتومبیل سازی فورد) ، شاخه ی تولید خودروهای سنگین شرکت فورد آمریکا می باشد. این شرکت به شکل کنونی آن در سال 1977 با سرمایه گذاری مشترک و برابر شرکت فورد آمریکا و طرف ترکیه ای در گولجوک این کشور تاسیس شد. 
فورد F-Max تولید این شرکت در سال 2019 برنده ی جایزه ی کامیون برتر سال اروپا شد. F-Max پس از گذراندن آزمایشات جاده‌ای در زمینه های مختلف در آیتم های کلیدی نظیر نوآوری‌های فنی، راحتی، ایمنی، مصرف سوخت و هزینه های اولیه و ثانویه ی خرید، بالاترین امتیاز را کسب نموده و با مغلوب ساختن رقبای سرسخت خود، برنده ی جایزه ی کامیون سال ۲۰۱۹ اروپا شد.
محصولات سبک و سنگین فورد در سالهای اخیر به دلیل مشکلات فی مابین ایران و آمریکا، مجالی برای عرضه نیافتند. اما در سالهای دور مدلهای سواری فورد نظیر ماستنگ(Ford Mustang)، تاروس(Ford Taurus)، کورتینا (Ford Cortina) و... به بازار ایران راه یافتند و هنوز هم نمونه های بازسازی شده آن با قیمت های بالا به فروش میرسند. 


فورد

فورلند (Forland) شرکت چینی سازنده ی انواع کامیونت با کاربری های مختلف می باشد. این شرکت در سال 1999 تاسیس شد و دفتر مرکزی آن در هونان (Hunan) کشور چین قرار گرفته است.  این شرکت به نوعی زیر مجموعه ی شرکت بزرگ فوتون چین، تولید کننده انواع خودروهای سبک و سنگین محسوب می شود.
شریک تجاری فورلند در ایران شرکت آذهایتکس تبریز است. این شرکت در سالهای مختلف اقدام به عرضه ی خودروهای سنگین از برندهایی همچون ماز، مازمان و گیناف نموده است. آذهایتکس با انجام دادن تغییراتی بروی نسخه های 6  و 8 تُن فورلند، آنها را با برند داخلی روور (Rowor) به بازار عرضه کرده است. این کامیونت دارای موتور 4 سیلندر به حجم 3760 سی سی کامینز می باشد. این موتور توربودیزل توان تولید 154 اسب بخار را دارد و مجهز به گیربکس دستی 6+1 ZF می باشد.  استاندارد آلایندگی یورو 4 و ترمز ضد قفل (ABS) از دیگر مشخصات فورلند یا روور است.


فورلند

فوسو و یا به بیان دقیقتر شرکت کامیون و اتوبوس سازی میتسوبیشی فوسو، یک شرکت خودروسازی ژاپنی معتبر می باشد. بخش اعظم این شرکت در حال حاضر تحت تملک دایملر تراک آلمان می باشد.  نام فوسو از عبارت fusang گرفته شده است و در مجموع به نام قدیمی خود کشور ژاپن برمیگردد. این شرکت در سال 1932 میلادی در شهر کاوازاکی بنا نهاده شد. سبد محصولات میتسوبیشی فوسو، مشتمل بر نمونه های مختلفی از اتوبوسهای شهری و بین شهری، کامیونت، کامیون و کشنده می باشد. 
شریک تجاری فوسو میتسوبیشی در ایران، شرکت مایان و از زیر مجموعه های گروه صنعتی ماموت می باشد. که تناژهای مختلفی از کامیونت های فوسو مبتنی بر موتورهای ساخت اویکو (فیات) و نیز گیربکس های بهینه سازی شده ی ZF آلمان را به بازار ارائه میکند. این کامیونتها در بازار فروش بسیار مناسبی دارند و خدمات مناسب شرکت مایان در این بین، در بهبود میزان فروش و رضایتمندی مشتریان نقش بسزایی داشته است.


فوسو

فولکس واگن (به آلمانی  Volkswagen یا مخفف VW)  شرکت معظم خودروسازی آلمانی می باشد. فولکس واگن به همراه زیر مجموعه هایش در سال 2021 دومین سازنده ی بزرگ خودروهای سبک و سنگین (کار و تجاری) شدند. این شرکت در سال 1937 تاسیس شد و دفتر مرکزی آن در شهر ولفسبورگ (Wolfsburg) آلمان قرار دارد. 
در سال 2013 شرکت فولکس واگن زیر مجموعه ای برای تولید خودروهای سنگین (کار و تجاری) خود بنام گروه تراتون (Traton Group) ایجاد کرد. محصولات این شرکت طیف گسترده ای از انواع ون، کامیونت، کامیون، کشنده، اتوبوس و ... را در برمیگیرد. در حال حاضر تراتون، بخش خودروهای سنگین فولکس واگن، شرکت مان آلمان (اِم آ اِن یا MAN) ، شرکت اسکانیا سوئد و نویستار اینترنشنال (Navistar International) آمریکا را در بر میگیرد.
فولکس واگن در ایران یکی از پرطرفداران برندها در میان مشتریان محسوب می شود. در سالهای اخیر شرکت ماموت خودرو، اقدام به واردات و عرضه ی فولکس پاسات، فولکس تیگوان و فولگس گلف GTI نموده است. این شرکت قصد تولید محصولات فولکس واگن در ایران را داشت که تحریم ها در میانه ی دهه ی نود شمسی، مانع این اتفاق شد.
بین سالهای 1384 تا 1389 نیز شرکت کرمان موتور، گونه ای برزیلی از فولکس واگن تحت عنوان گل (Gol) را تولید کرد و این محصول بعلت کیفیت و خدمات مناسبش، در زمان خود به فروش و محبوبیت بسیار بالایی رسید.
از مدلهای قدیمی تر فولکس واگن در ایران می توان به ون ترانسپورتر (Volkswagen Transporter) و بیتل (Volkswagen Beetle) اشاره کرد. انواع نسلهای فولکس واگن ترانسپورتر از تایپ 1 (موسوم به T1) اوائل دهه ی پنجاه میلادی تا تایپ 5 (T5) سالهای 2003 به بعد، در ایران یافت می شوند و از محبوبیت فوق العاده ای برخوردارند. 
ون کوچه فولکس واگن کدی (Volkswagen Caddy) پایه گازسوز EcoFuel هم از دیگر مدلهای تجاری است که به بازار ایران راه یافتند و بیشتر مورد استقبال شرکتهای حمل و نقل شهری قرار گرفتند.


فولکس

فیات (مخفف Fabbrica Italiana Automobili Torino یا همان کارخانه ی ایتالیایی خودروسازی تورین) بزرگترین شرکت خودروسازی ایتالیایی و یکی از 10 خودروساز برتر دنیا می باشد. این شرکت در سال 1899 توسط خانواده ی معروف آنیلی در شهر تورین تاسیس شد. این شرکت در سال 2021 مورد ادغام با تعداد زیادی شرکت خودروساز همچون سیتروئن، پژو، دی اس و... قرار گرفت و کمپانی استلانتیس.ان.وی (Stellantis N.V) را پدید آورد.
فیات در ایران دارای سبقه ی بسیار طولانی و معتبری ست. انواع خودروهای سواری فیات در سالهای دور و نزدیک از فیات 1100 که در سالهای دهه ی چهل شمسی در ایران تولید شد تا فیات سی ینا که اواخر دهه ی هشتاد شمسی پا به عرصه ی خیابانهای ایران گذاشت و تا فیات 500 که با مدلهای 2014 و 2015 وارد بازار ایران شدند.  ونهای دوکاتو و دوبلو نیز در سالهای اخیر توسط وارد کننده های مختلف ارائه شدند. مینی بوس و کامیونت فیات با اتاقهای نه چندان استاندارد در سالهای متمادی توسط شرکت محور سازان تولید میشد که همچنان با سطح ایمنی نازل و آلایندگی بسیار بالا، در خیابانها در حال ترددند.


فیات

کاپرا (Capra) نام محصولی در کلاس وانت ساخت گروه بهمن می باشد. کاپرا در واقع همان محصول ژانگ زینگ گرند تایگر (Zhongxing Grand Tiger) می باشد. این وانت برای اولین بار در سال 2012 به بازار های کشورهای در حال توسعه عرضه شد. اولین سری کاپرا در ایران نیز از سال 1389 توسط گروه بهمن به بازار عرضه شد که بیشتر آنها نیز اصطلاحا دو کابین (چهار درب و دو ردیف صندلی) بودند. 
بعد از چند سال نیز سازنده ی ایرانی نسخه ی فیس لیفت شده ی کاپرا را تحت عنوان «کاپرا 2» به بازار عرضه کرد که دارای تفاوتهایی در ظاهر همچون تغییر طرح چراغها و جلو پنجره، اضافه شدن دی لایت و تغییر طرح سپر جلو می باشد. اما در داخل کابین با تغییرات کلی داشبرد، غربیلک و سایر تزئینات داخلی روبرو هستیم. به نظر میرسد شرکت تولید کننده در طراحی داخلی کاپرا 2، نیم نگاهی به محصولات هیوندایی داشته است.
موتور 4 سیلندر 16 سوپاپ کاپرا بنزین سوز بوده و دارای حجم 2400 سی سی و استاندارد آلایندگی یورو 5 می باشد. این موتور قادر به تولید 124 اسب بخار قدرت و 200 نیوتن متر گشتاور می باشد که این نیرو توسط یک گیربکس 5 دنده ی دستی به هر چهار چرخ انتقال می یابد. 


کاپرا

کادیا (Kadia) نام کامیونتی از شرکت خودروسازان دیزلی آذربایجان است. این شرکت یکی از زیر مجموعه های شرکت معظم تراکتورسازی تبریز می باشد. کادیا به سبک نامگذاری ایویکو با مدل AT-60 شناخته می شود و در اوائل دهه ی نود شمسی به بازار کشورمان عرضه شد. به دلیل استفاده از برخی قطعات ایویکو در این کامیونت، در بازار به اسم ایویکو کادیا هم شناخته می شود.
موتور دیزل 4 سیلندر و 2.7 لیتری این کامیونت طرح IVECO بوده و دارای استاندارد آلایندگی یورو 3 می باشد. این موتور قادر به تولید 123 اسب بخار قدرت و 285 نیوتن متر گشتاور می باشد. این نیرو توسط یک گیربکس دستی 6 دنده (1+5) ساخت ایویکو به چرخهای عقب می رسد. بهره مندی از دریچه گاز برقی و ترمز ضد قفل (ABS) از نقاط قوت این کامیونت می باشد. کادیا با کاربری های مختلف همچون باری، کمپرسی و چادری در بازار یافت می شود.


کادیا

کاماز (به روسی  КамАЗیا Kamaz)  شرکت روسی تولید کننده ی انواع کامیون، اتوبوس و موتورهای دیزلی می باشد. تولید وسایل نقلیه ی سنگین نظامی از دیگر تولیدات این کارخانه می باشد. این شرکت در سال 1969 میلادی تاسیس شد و دفتر مرکزی آن در شهر نابرژنیه چلنی در جمهوری تاتارستان روسیه قرار گرفته است. شرکت مرسدس بنز نیز مالک 11 درصد از سهام کاماز می باشد.
اولین محصول کاماز در میانه ی دهه ی هفتاد میلادی به بازار عرضه شد. هم اکنون کاماز محصولات خود را به طیف وسیعی از کشورهای دنیا همچون برخی کشورهای اروپایی، آمریکای جنوبی، آفریقا، چین و البته خاورمیانه صادر می کند. محصولات کاماز همواره به قابلیت کارکرد در شرایط سخت، سهولت تعمیرات و قیمت مناسب نسبت به سایر رقبا شهره هستند. البته در مقابل بهره ی چندانی از تجهیزات و آپشنهای رفاهی نبردند.
شریک تجاری کاماز در ایران شرکت رخش خودرو دیزل است که در سال 1382 تاسیس شد. این شرکت کامیون و کشنده های کاماز را به صورت CKD و یا SKD وارد میکند در خط تولید خود واقع در حوالی تبریز مونتاژ می کند. نسل قبلی کشنده های کاماز یعنی کشنده ی کاماز 5460 تک محور و کشنده ی کاماز 6460 جفت محور در اواسط دهه ی هشتاد شمسی توسط رخش خودرو دیزل به بازار ارائه شد. موتور این دو مدل از سوی کمپانی کامینز تامین شده بود و دارای قدرت 360 اسب بخار بود. که البته به علل کیفیت پایین سواری و فضای محدود کابین، عدم هماهنگی موتور با اقلیم ایران و نیز مشکلات سوخت، نام چندان نیکی از آنها در میان مصرف کننده ها باقی نماند.
محصول جدید این شرکت کشنده 5490 کاماز می باشد که دارای طراحی کابین، موتور و گیربکس مشابه کشنده ی مرسدس بنز آکسور نسل سوم می باشد. کاماز 5490 دارای موتور معروف مرسدس بنز OM457LA با 428 اسب بخار قدرت هست. این قدرت توسط یک گیربکس 16 سرعته ی دستی ZF با کد 16S-2221 مجهز به اینتاردر هیدرولیکی به سر چرخها میرسد. البته امکان سفارش گیربکس 12 دنده ی اتوماتیک ZF با کد AS-TRONIC-12AS2131 مجهز به اینتاردر گیربکس، به انتخاب مشتری نیز فراهم می باشد.


کاماز

کراز (KrAZ) یک شرکت سازنده ی کامیون اوکراینی است. این شرکت در سال 1946 تاسیس شد و دفتر مرکزی آن در شهر کرمنچوک (Kremenchuk) کشور اوکراین قرار گرفته است. تولیدات این شرکت را انواع کامیون با کاربری های تجاری، خارج جاده ای (معدن) و نظامی شامل می شود.
کراز در ایران در سالهای دور با مدل نظامی 255 و در دهه ی گذشته با مدل نظامی 6322 حضور داشته است. کراز 6322 دارای موتور 330 اسب بخاری، شاسی و اتاق بسیار مقاوم و دارای دو دیفرانسیل برای حرکت راحت تر در خارج جاده می باشد.


کراز

کیا (KIA) یک شرکت خودروسازی کشور کره ی جنوبی است. کیا در سال 1944 تاسیس شد و دفتر مرکزی آن در شهر سئول واقع شده است. کمپانی هیوندای در حال بزرگترین سهام دار کیا محسوب می شود. شرکت کیا در ابتدا دوچرخه و قطعات آنرا تولید میکرد. سپس به تدریج موتور سیکلت، خودروهای کوچک و کامیونتها به لیست محصولات آن اضافه شدند. کیا در ابتدا محصولات سبک خود را با فناوری فورد و مزدا به بازار عرضه میکرد و سپس برای محصولات جدیدترش صاحب پلتفرم مخصوص به خود شد.
وانت سبک کیا سرز (Ceres) در دو نسخه ی تک و دو کابین محصول موفق و پر فروش این برند می باشد که در سالهای ابتدای دهه ی هفتاد شمسی وارد بازار ایران شدند. به علت دارا بودن موتور دیزلی 2400 لیتری 80 اسب بخاری، کاربری های مختلف و کیفیت ساخت خوب از فروش خوبی در آن زمان برخوردار شدند. این وانت همچنان به تعداد کم در خیابانهای شهرهای ایران در تردد است. 


کیا

گاز (به روسی ГАЗ و مخفف کارخانه ی اتومبیل سازی شهرک گورکی) یک شرکت خودروسازی روسی (شوروی سابق) می باشد. این شرکت در سال 1929 و با همکاری شرکت فورد آمریکا تاسیس شد و دفتر مرکزی آن در شهر نیژنی نووگورود روسیه یا همان گورکی سابق قرار دارد. در ابتدا نام این کمپانی ناز (مخفف Nizhegorodskiy Avtomobilny Zavod) بود که سپس و بعد از تغییر نام شهر به افتخار ماکسیم گورکی، به گاز (مخفف Gorkovsky Avtomobilny Zavod) بدل شد. تولیدات این شرکت طیف وسیعی از خودروهای سواری، اتوبوس، کامیون و خودروهای نظامی را در برمیگیرد.
کامیونهای گاز در ایران هم از سالهای دور مورد وثوق مصرف کنندگان قرار گرفتند. همواره به جان سخت بودن، هزینه های نگهداری کم و تعمیرات بسیار آسان و فراهم شهره بودند. مخصوصا در شمال ایران مخصوصا استان گیلان، کامیونهای  گاز 51 ، گاز 52، گاز 53 و گاز 63 تا کنون هم در حال استفاده هستند. گاز 51 دارای موتور 6 سیلندر 3500 سی سی و با قدرت 70 اسب بخار بود.


گاز

گری آدامز (به انگلیسی Gray & Adams) شرکت تریلر سازی معتبری است که در سال 1957 در بریتانیا تاسیس شد. دفتر مرکزی آن در شهر فریزربرگ کشور اسکاتلند قرار گرفته است. محصولات این شرکت مشتمل بر طیف وسیعی از تریلرهای یخچالی تک عرشه، دو عرشه و نیز تریلرهای یخچالی شهری بالابر دار می باشد. تریلرهای دو عرشه دارای دو طبقه ی متفاوت و ظرفیت حمل بسیار بالایی هستند که امکان تنظیم دمای مجزا برای هر قسمت تریلر توسط کاربر، پیش بینی شده است.
محصولات این شرکت در تمام قاره های جهان به فروش میرسند و به ظرفیت سرمایشی فوق العاده بالا، کیفیت متمایز و خدمات مناسب شهره هستند.


گری آدامز

گریت وال (Great Wall Motor) نام یک شرکت خودروساز چینی است که در زمینه ی تولید انواع وانت، ون، مینی ون، مینی بوس و خودروهای خارج جاده ای () فعالیت دارد. این شرکت در سال 1984  تاسیس شد و دفتر مرکزی آن در شهر بائودینگ (Baoding) قرار گرفته است.
شریک تجاری گریت وال در ایران، شرکت دیار خودرو می باشد. دیار خودرو در سالهای مختلف اقدام به تولید و عرضه ی مدلهای مختلفی از برند گریت وال نموده است. از جمله ی آنها میتوان به گریت وال M4، گریت وال H6، وانت گریت وال وینگل 5 (Wingle 5) با دو اتاق تک کابین و دو کابین اشاره کرد. از مشخصات این وانت می توان به استفاده از موتور 4 سیلندر میتسوبیشی با حجم 2378 سی سی و 135 اسب بخار قدرت در آن اشاره کرد. وانت گریت وال وینگل در هر دو نوع تک و دو دیفرانسیل به بازار عرضه شده است.


گریت وال

شرکت مارال (Maral) تولید کننده انواع تریلر می باشد. این شرکت در سال 1368 با سرمایه گذاری خصوصی در ارومیه تاسیس شد. محصولات مارال در حال حاضر شامل تریلرهای کانتینر بر، کفی، کمپرسی، بغلدار، کمرشکن، تانکر حمل سوخت، تانکر حمل گاز مایع، بونکر حمل سیمان، یخچالی و چادری می باشد. دیگر محصول متمایز این شرکت، تریلر تانکر حمل قیر دارای سیستم گرمایش از کف و ظرفیت 27 متر مکعبی می باشد.
محصولات این شرکت بعلت کیفیت ساخت و خدمات مناسب، از محبوبیت و فروش بالایی در بازار بهره مند هستند. در سالهای اخیر مارال خط بازسازی اتوبوس شهری، تولید مینی بوس و خودروهای خدمات شهری خود را راه اندازی کرده است. 


مارال

کارخانه ی خودروسازی مینسک مخفف ماز (MAZ) یک شرکت خودروساز بلاروسی می باشد. این شرکت در سال 1944 تاسیس شد و دفتر مرکزی آن در شهر مینسک قرار گرفته است. تولیدات ماز فهرست متنوعی شامل انواع کامیون، کشنده، اتوبوس، تراکتور، تریلر، جرثقیل، تجهیزات نظامی و... را شامل می شود. 
در سال 1997 میلادی، این شرکت وارد یک همکاری با شرکت آلمان مان (اِم آ اِن MAN) شد که منجر به ساخت محصولی بنام مازمان بر پایه ی سری موفق مان F90 گردید.
شریک تجاری ماز در ایران، خودروسازی آذهایتکس تبریز است که در سالهای مختلف به تولید و عرضه ی کشنده های ماز 1844، ماز 6430 با موتور مرسدس بنز OM457 حدود 430 اسب بخاری و کشنده ی ماز مان با موتور 400 اسب بخاری ساخت شرکت مان، نموده است. همینطور کامیون های ماز 4371 با ظرفیت حمل 18 تُن، کمپرسی ماز 6501، شاسی ماز 6516، نفت کش ماز 6312، ماز مان 632036 با موتور 326 اسب بخاری ساخت مان آلمان، از دیگر محصولات این شرکت هستند.


ماز

ماک (Mack)  شرکت سازنده ی کامیون آمریکایی می باشد. شرکت ماک در سال 1900 میلادی تاسیس شد و دفتر مرکزی آن در نیویورک قرار گرفته است. این شرکت در ابتدای دهه 90 میلادی توسط رنو تراکس خریداری شد. سپس در سال 2001 میلادی با خرید رنو تراکس توسط ولوو، عملا ماک نیز به زیر مجموعه ای از ولوو بدل شد و هم اکنون تحت مالکیت این شرکت سوئدی فعالیت می کند. نماد این برند از سالهای دور یک سگ از نژاد بولداگ بود که اغلب بر روی نوک کابین نصب می شد.
ماک در ایران از محبوبیت فوق العاده ای در بین رانندگان بهره مند بوده و هرکدام از مدلهای ماک علاوه بر اسم رسمی، دارای اسم مصطلحی بین رانندگان نیز بود. سری ماک NR (موسوم به ماک جنگی یا سوسماری) از جمله ی آنهاست. از دیگر مدلها می توان به ماک R600 (موسوم به ماک ایران کاوه)، ماک سری  B(ماک تخم مرغی)، ماک سری MH Ultra Liner (ماک مترویی)، ماک سری Cruise Liner WR (ماک مخابرات یا مخابراتی)، ماک سری CH Fleet Liner (ماک دلفینی) و... اشاره کرد. 


ماک

ماگیروس (Magirus) شرکت سازنده ی انواع خودروهای کار ، تجاری و امدادرسانی آلمانی است. این شرکت در سال 1866 تاسیس شد و دفتر مرکزی آن در شهر اولم (Ulm) آلمان قرار گرفت است. در ابتدای دهه ی 80 میلادی، فیات ایتالیا مالکیت این شرکت آلمانی را عهده دار شد و در برخی بازارها محصولاتش را تحت برند ایویکو عرضه کرد. در حال حاضر از برند ماگیروس فقط در زمینه تولید تجهیزات امداد و نجات و آتشنشانی استفاده می شود.
یکی از تولیدات منحصر به فرد این شرکت، نردبان های صفحه گردان مبتنی بر کامیون بنام Magirus Leiter می باشد که به سرعت یکی از تجهیزات استاندارد آتشنشانی در تمامی نقاط دنیا تبدیل شد.
ماگیروس دویتز در ایران بیشتر با مینی بوس ها و اتوبوسهای اغلب آبی رنگی که در بین مردم به «ماکروس دوتیس» شهره بودند، شناخته می شود که اکثرا در سالهای میانی دهه ی پنجاه شمسی وارد بازار شدند. این محصولات توسط شرکت خودروسازی پارس لوکس که توسط برادران تهرانی تاسیس شد، مونتاژ می شدند. پارس لوکس بعدها با تغییر نام به رانیران، انواع اتوبوس های ولوو را در بازار ایران عرضه کرد.


ماکروس

شرکت معظم (Mamut) تولید کننده ی انواع تریلر، اتاق ایزوله با کاربری های متنوع بر روی انواع خودروهای وانت، کامیونت و کامیون می باشد. این شرکت با سرمایه گذاری بخش خصوصی در سال 1370 در زمینی به مساحت 1 هکتار در هشتگرد افتتاح شد و دفتر مرکزی آن در شهر تهران قرار گرفته است.
تریلرهای ماموت در حال حاضر در کاربری های متنوعی همچون یخچالی، چادری، کفی، تیغه،کمپرسی، لبه دار، تانکر، بونکر، تانکر حمل گاز مایع (LPG) تولید می شوند که از نظر کیفیت ساخت و خدمات پس از فروش، در شرایط بسیار مناسبی هستند. نسل جدید و هوشمند تریلرهای ماموت از متمایزترین تولیدات این شرکت می باشند. در این تریلر امکاناتی همچون نمایش میزان وزن بار تریلر، مانیتورینگ و اعلام وضعیت فشار باد سیستم پنوماتیک تریلر، نمایش فشار باد لاستیکها، کنترل ارتفاع تریلر با قابلیت حافظه، مانیتورینگ دما و رطوبت داخل تریلر های یخچالی به صورت آنلاین، امکان موقعیت یابی آنلاین، امکان مشاهده ی سرعت آنلاین، گزارش هواشناسی محل قرارگیری خودرو و... قرار داده شده است. 


ماموت

مان (به آلمانی  Maschinenfabrik Augsburg Nürnberg SE) یک شرکت مهندسی صنایع سنگین و خودروساز آلمانی است، دفتر اصلی آن در شهر مونیخ، واقع است. این شرکت در سال 1758 در مونیخ ایالت باواریا (بایرن) تاسیس شده است که در زمینه ی طراحی، ساخت و تولید انواع اتوبوس، کامیون، موتورهای دیزل و ... فعالیت مینمود. مان یا به تلفظ آلمانی اِم آ اِن، در سال 2021 میلادی، به طور رسمی در شرکت تراتون ادغام شد. (شرکت تراتون، یک گروه خودروساز چندملیتی و زیر مجموعه ی کمپانی فولکس واگن است که متشکل از برندهای معتبری همچون اسکانیا، نویستار اینترنشنال، خودروهای تجاری فولکس واگن و نیز مان می باشد و دفتر مرکزی آن در مونیخ آلمان قرار دارد.)
کامیونهای مان با توجه به کیفیت درخور توجه خود، در کشورمان طرفداران خاص خود را دارند. اما به دلیل بازار نه چندان گرم (نسبت به برندهایی مثل ولوو، اسکانیا، بنز و...) ، افت قیمت قابل توجهی پیدا کردند. در واقع ارزش در مقابل رقم پرداختی مناسبی دارند. در حال حاضر هنوز مدلهای وارداتی و دست دوم مان به کشورمان راه نیافتند اما رایزنی ها برای حضور این برند در کنار سایر رقبای اروپایی در حال انجام است و احتمالا به زودی شاهد واردات مان خواهیم بود.


مان

شرکت خودروسازی مایان (Mayan) در سال 1375 تاسیس شد که دفتر مرکزی آن در تهران قرار دارد. این شرکت که از زیر مجموعه های شرکت معظم ماموت محسوب می شود، در ابتدا اقدام به طراحی، تولید و عرضه ی انواع تریلر تحت لیسانس کوگل آلمان نمود. تولیدات تریلر این شرکت شامل انواع تیغه، کفی، کمپرسی، کمرشکن، چادری، یخچالی و ... می باشد.
در سالهای اخیر با رونمایی از برند و محصولات دیما، وارد عرصه ی رقابت تولید کنندگان کامیون و کشنده های چینی داخل ایران شده است. کشنده ی دیما با دارا بودن طراحی بروز، موتور پرقدرت و خدمات مناسب از محبوبیت و فروش زیادی در بازار برخوردار شده است. کامیون 19 تُن دیما MR285 هم در سال 1401 رونمایی شد و به نظر میرسد بتواند تجربه ی فروش مناسب کشنده ی دیما را این بار در بازار کامیون ها تکرار کند.


مایان

مزدا (Mazda) شرکت خودروسازی ژاپنی است. این شرکت در سال 1920 افتتاح شد و دفتر مرکزی آن در شهر هیروشیمای کشور ژاپن واقع شده است. نام این شرکت برگرفته از نام اهورامزدا یا همان پروردگار در زبان اوستایی کهن مرسوم در ایران باستان است. 
از مدلهای محبوب مزدا در ایران، مزدا 929 سدان سایز بزرگ این شرکت بود که در زمان خود، به فروش مناسبی دست یافت. همینطور نسل سوم وانت مزدا سریB  به صورت تک و دو کابین هم در ایران توسط گروه بهمن عرضه می شود. این وانت از 1361 شمسی تا لحظه ی نگارش این متن در سال 1401، بروی خط تولید این شرکت قرار داشته است. در سالهای اخیر و بعد از تغییر نام آن به کارا، امکاناتی همچون ترمز ضد قفل ABS، کیسه هوای راننده و سرنشین، اضافه شدن چراغ مه شکن عقب 206 البته به صورت معکوس  و... اشاره کرد.
وانت مزدا  به همراه وانت نیسان، به علت نبود گزینه ی رقیب قدرتمند، قیمت به نسبت پایین و دیفرانسیل عقب بودن، از  بازار فروش بسیار مناسبی بهره مند هستند.


مزدا

شرکت مهران سرد (Mehran Sard) تولید کننده ی انواع کانتیرهای یخچالی وانت، کامیون ، کشنده و نیز سطوح بالابر انتهای تریلر می باشد. مهران سرد در سال 1367 و با سرمایه گذاری شخصی تاسیس شد و اکنون کارخانه ی آن در شهرک عباس آباد تهران قرار گرفته است.
محصولات این شرکت سهم مهمی در حمل و نقل برودتی و پخش اقلام غذایی و داروئی در کشور بازی میکنند. 


مهران سرد

میتسوبیشی (Mitsubishi) شرکت خودروساز ژاپنی است. این شرکت در سال 1917 تاسیس شد و دفتر مرکزی آن در توکیوی ژاپن قرار گرفته است. تولیدات اولیه ی این شرکت مرتبط با صنایع کشتیرانی بوده است. در سالهای بعد به تدریج دست به تولید انواع خودرو زد. میتسوبیشی در حال حاضر بخشی از اتحاد رنو-نیسان-میتسوبیشی محسوب می شود.
سابقا شرکت خودروسازی فوسو(Fuso) ، بخشی از شرکت میتسوبیشی محسوب میشد که به تولید انواع اتوبوس، کامیون و کامیونت میپرداخت. اما بعد از جابجایی سهام این شرکت، در حال حاضر سهام دار اصلی آن دایملر کامیون آلمان (Daimler Trucks) می باشد. اما هنوز هم در طراحی لوگو با شرکت میتسوبیشی اشتراک دارد.
در ایران نسل دوم و سوم ونهای میتسوبیشی دلیکا (Delica) در سالهای دهه ی هشتاد و نود میلادی، با توجه به کیفیت و خدمات مناسب، فروش خوبی را کسب کردند. 
همینطور کامیونت های فوسو با ظرفیت های حمل 5.6 تا 8.5 تُن که توسط مایان دیزل در سالهای اخیر به بازار ارائه شدند و از محبوبیت و فروش فوق العاده ای به لحاظ کیفیت و خدمات مناسب، برخوردارند.


میتسو بیشی

نیسان (Nissan) یک شرکت خودروساز ژاپنی هست. این شرکت در سال 1920 افتتاح شد و دفتر مرکزی آن در نیشیکو (Nishi-ku) ژاپن قرار گرفته است. نیسان به تولید انواع مدلهای سواری، اتوبوس و کامیون می پردازد. این شرکت در سال 1999 میلادی شراکت تجاری با شرکت رنو فرانسه را آغاز کرد که منجر به تشکیل گروه خودروسازی رنو-نیسان گردید.   
در میانه ی دهه ی پنجاه شمسی نیز تعداد قابل توجهی کامیون تک و جفت نیسان دیزل مثل Condor GF و Condor CM وارد بازار ایران شدند که در زمان خود به فروش مناسبی دست یافت. 
 از محصولات بسیار پر فروش نیسان در ایران، میتوان به وانت نیسان Z24 (Nissan Junior)، محصول شرکت زامیاد اشاره کرد. این وانت از 1349 تا کنون بر روی خط تولید این شرکت ایرانی قرار دارد. در طی سالهای تولید طولانی وانت نیسان، شاهد تغییرات زیادی از ظاهری و فنی تا بروی اسم محصول (همچون شوکا، پادرا، کارون و...) از سوی سازنده بوده ایم.


نیسان

هانوماگ (به آلمانی Hanomag) یک معتبر آلمانی در زمینه ی تولید انواع ماشین های بخار، لوکومتیوها، تراکتورها، کامیون و انواع وسیله ی نقلیه نظامی بود. این شرکت در سال 1871 در هانوفر آلمان و با هدف تولید موتورهای بخار کوچک مقیاس تاسیس شد و به تدریج به دایره ی محصولات تولیدی خود افزود.
شاید اما معروف ترین و نمادین ترین محصول هانوماگ، خودروی زرهی Sd.Kfz. 250 بود که از بهترین و بروزترین وسایل نقلیه ی نظامی با قدرت آتش زیاد در جنگ جهانی دوم بود که برتری زیادی بروی زمین به آلمان ها داده بود. 
این شرکت در سال 1964 با شرکت راینشتال (Rheinstahl) ادغام شد و به هانوماگ هنشل تغییر نام یافت. و در آخر در سال 1898 این شرکت ژاپنی کوماتسو (Komatsu) بود که کل سهام هانوماگ را برای بهره مندی از توان مهندسی و تولید آن در حوزه ی اروپا، در اختیار خود گرفت.


هانوماگ هنشل

نهنگ نام داخل ایران برای مدلی از برند CCC (مخفف Crane Carrier Company) می باشد. این شرکت در سال 1946 در اوهایو آمریکا تاسیس شد. زمینه ی فعالیت شرکت شامل تولید انواع کشنده و کامیون، جرثقیل و ماشین آلات راهسازی و نظامی بوده است. در سال 2021 میلادی این شرکت توسط شرکتی بنام بتل موتورز (Battle Motors) خریداری شد که در زمینه ی خودروهای برقی، ماشین آلات راهسازی و خدماتی فعال است.
نهنگ سری 1 به سفارش ایران توسط CCC آمریکا ساخته شد.  کشنده ی نهنگ دارای موتور 6 سیلندر توربو کامینز با کد NTC-290 دارای 280 اسب بخار قدرت و 1261 نیوتون متر گشتاور می باشد. این کشنده ی تحسین شده و محبوب دارای گیربکس 9+2 دنده با تعویض دستی می باشد.


هاینز

هینو یا هینو موتورز (Hino Motors) یک تولید کننده ی ژاپنی انواع موتورهای دیزلی و خودروهای تجاری است. این شرکت به شکل فعلی آن در سال 1942 در شهر توکیو ژاپن تاسیس شده است. این شرکت در حال حاضر یکی از شرکتهای اقماری تویوتا محسوب میشود و دارای سایتهای تولیدی در نقاط مختلف جهان است. 
تمامی محصولات هینو به استهلاک بسیار پایین، سادگی فنی، ایمنی و راحتی فوق العاده بالا در دنیا مشهور هستند. در سالهای اخیر شرکت هینو با همراهی تویوتا، از پروژه ای به نام انتشار صفر (zero emission) پرده برداری کردند که به طراحی و تولید و عرضه ی انواع کامیون و کشنده های هیدروژنی می پردازد. در موتورهای هیدروژنی، تنها خروجی اگزوز بخار آب خواهد بود.
در اواسط دهه ی پنجاه شمسی مدلهای مختلفی از کامیونهای هینو با کاربری هایی همچون باری و جرثقیل وارد ایران شدند که در سالهای جنگ به خدمات رسانی مشغول بودند.


هینو

وایت (White Motor Company) یک شرکت خودروساز آمریکایی بود. وایت در سال 1900 میلادی تاسیس شد و دفتر مرکزی آن در شهر کلیولند (Cleveland) آمریکا قرار داشت. محصولات تولیدی این شرکت طیف بسیار گسترده ای را از تجهیزات نظامی، دوچرخه و چرخ خیاطی گرفته تا انواع اتومبیل، کامیون، اتوبوس و تراکتور را در بر میگرفت. همینطور دیزل ژنراتور های ساخت این شرکت از شهرت جهانی برخوردار بودند. 
شرکت خودروسازی وایت در سال 1980 دچار ورشکستگی شد و به مرور توسط ولوو تصاحب شد. در حال حاضر باقیمانده ی این شرکت تحت عنوان شرکت کامیون سازی ولووی آمریکای شمالی، فعالیت دارد و اقدام به عرضه ی مدلهایی مخصوص بازار کشور آمریکا و کانادا می نماید.
کامیونهای وایت در سالهای قبل از انقلاب به خیابانهای ایران راه یافتند. از جمله ی آنها میتوان به مدل به کامیون دماغدار وایت (WHITE Road Boss) و نیز کامیون بدون دماغ کابین بلند (Cab Over Engine) وایت فرایت لاینر (Freightliner FLT cabover) اشاره کرد. 


وایت

وزین (Vazin) یکی از باسابقه ترین تریلر سازان کشورمان محسوب می شود. این شرکت در سال 1316 به نام کارخانه ی تانکرسازی آذری در غرب تهران احداث شد و هم اکنون نام محله ی «سه راه آذری» نشات گرفته از مکان سابق این کارخانه همین کارخانه است. در ادامه بعد از انقلاب 1357، به نام کارخانه ی صنعتی وزین فعالیت های خود را ادامه داد.
محصولات این شرکت طیف گسترده ای را همچون واحدهای سوخت رسان هواپیمایی، ساخت ادوات مختلف جایگاههای سوخت گاز، ادوات دفنی (مخازن) سوخت جایگاهها، پایانه های نفتی و البته انواع تریلر و نیمه تریلر را در برمیگیرد. محصولات تریلر این شرکت شامل انواع تریلر چادری، خودروبر، تیغه کانتینربر، تیغه تانکر، کمپرسی، تانکر حمل قیر، تانکر حمل سوخت دو و سه محور، تانکر حمل گاز مایع (LPG)، اتاق یخچالی و... را در برمیگیرد.


وزین

ولوو  (به سوئدی Volvo Lastvagnar ) یک شرکت خودروساز سوئدی است، دفتر اصلی آن در شهر گوتنبرگ قرار دارد. این شرکت در سال 1924 با هدف طراحی و تولید انواع خودروهای تجاری و نظامی تاسیس شد. ولوو امروزه بزرگترین شرکت کامیون سازی دنیا ست. از زیر مجموعه های معتبر آن میتوان به رنو تراکس، ماک و نیسان دیزل (UD Trucks) اشاره کرد. اولین کامیون این شرکت به نام LV Series 1 در سال 1928 به بازار عرضه شد که توان حمل 3000 کیلوگرم بار را داشت.
محصولات ولوو معمولا سرآمد در تمامی پارامترهای سنجش کیفیت خودروهای سنگین هستند و به کامیون همه چیز تمام معروفند. ولوو در ایران نیز محبوب ترین برند خودروی سنگین در میان رانندگان هست. وفور لوازم و تعمیرگاههای تخصصی و طول عمر بالا از دلایل پر فروش بودن ولوو در ایران هست. محصولات این شرکت را در ایران از اواسط دهه ی 60، شرکت سایپا دیزل (ایران کاوه سابق) به مرور شروع به تولید مدلهای F12، FH12  و NL12 کرد که در آن سالها سهم بسیار بزرگی از بازار ایران را در اختیار گرفت. تا سال 1398 هم مدلهایی همچون کامیون FM460 و کشنده ی محبوب FH500 نسل سوم توسط سایپا دیزل مونتاژ شد و بعد از تشدید تحریمها، این برند هم از ایران رخت بر بست.
در دو سال گذشته بعد از افزایش واردات کشنده های دست دوم اروپایی به کشور، از کشنده های ولوو FH500 نسل سوم قبل و بعد از فیس لیفت 2020 استقبال فوق العاده ای به عمل آمده است.


ولوو

یانگمان (Youngman) یک شرکت خودروسازی چینی است. این شرکت در سال 2001 تاسیس شد و دفتر مرکزی آن در شهر جینهوا (Jinhua) کشور چین قرار گرفته است. این شرکت در ابتدا با سرمایه گذاری دو شرکت آلمانی نئوپلن (Neoplan) و مان (اِم آ اِن یا MAN) برپا شد.
در سالهای اخیر تعداد بسیار کمی کشنده ی یانگمان با مدل 2012 به ایران وارد شد که به علت عدم وجود داشتن خدمات و قطعات یدکی، از بازار فروش نا امید کننده ای برخوردارند. این کشنده بر پایه ی اتاق TGA و مدل F2000 مان طراحی شدند و تفاوت کمی در ظاهر با نمونه ی اصلی دارند.  در نمای جلو استفاده از سه برف پاکن و اندکی تفاوت در طرح سپر، تنها اختلاف کشنده ی یانگمان و مان F2000 می باشد.


یانگ من

یلچ (به لهستانی Jelcz) یک شرکت خودروسازی لهستانی است. تولیدات این شرکت در زمینه ی ساخت انواع کامیون، اتوبوس و خودروهای نظامی خارج جاده ای است. این شرکت در سال 1952 میلادی در شهر روکلاو کشور لهستان بنا نهاده شد. تولید فعلی این شرکت فقط به ساخت کامیونهای نظامی با توانایی خارج از جاده ی بسیار بالا، محدود شده است. 
تعداد کمی کامیون یلچ در سالهای دور به ایران وارد شدند. از جمله مدل یلچ C-317 که در حال حاضر هم در برخی کاربری ها در حال استفاده هستند. این کامیون از سال 1968 تا 1992 بروی خط تولید یلچ قرار داشت. این کامیون دارای موتور 6 سیلندر به قدرت 240 اسب بخار بود که این نیرو توسط گیربکس 5 سرعته دستی به سر چرخها میرسید. 


یلچ

فورس 6تن بدون خواب تحویل روز با باربری فلزی

 مولتی مدیا 

SC-100549-عقب-راننده.webp

SC-100549-شاسی.webp

SC-100549-جلو-شاگرد.webp

SC-100549-عقب-شاگرد.webp

SC-100549-جلو-راننده.webp

SC-100549-داخل-کابین-راننده.webp

SC-100549-داخل-کابین-شاگرد.webp

SC-100549-کامیونت-فوتون-force 8-1401-سفید-مهدی جباری

SC-100550-جلو-راننده.webp

SC-100550-جلو-شاگرد.webp

SC-100550-کامیونت-جک-HFC 1040KR1-1389-سفید-علی اصغرصالحی

جک ۶تن فروش فوری پلاک گذر زیر قیمت بازار گذاشتم لطفا تماس بگیرید باتشکر

force 8

1,850,000,000 تومان

HFC 1040KR1

650,000,000 تومان

HFC 1063K

1,810,000,000 تومان

ZETA A60

710,000,000 تومان

Tiger V - 8 تن

1,950,000,000 تومان

HD 65

1,199,000,000 تومان

LP 808

930,000,000 تومان

HD 65

1,100,000,000 تومان

M 6H

600,000,000 تومان

BJ 1061

1,270,000,000 تومان

LR 3LS

1,350,000,000 تومان

LR 2MS

1,300,000,000 تومان

H 100

820,000,000 تومان

LR 3LS

توافقی

NKR 55

توافقی

force R6155

1,300,000,000 تومان

M 1929

2,850,000,000 تومان

خرید خودرو

قوانین و مقررات

درباره ما

تماس با ما (لیست شعب)

مجله خودرو

تماس با اتوبان