با بررسی کشنده هیدروژنی با مجله اتوبان همراه باشید. ایدهی استفاده از سوخت مایع هیدروژن در حمل و نقل، ایدهای جدید نیست. اما استفادهی کارا از آن در زمینهی حمل و نقل سنگین کار به نسبت جدید به حساب میآید. شرکت HVS (مخفف Hydrogen Vehicle Systems یا سامانه های خودروهای هیدروژنی) در سال جاری میلادی اقدام به طراحی و معرفی کشنده هیدروژنی HGV، بامشخصات پیشرو و ۴۰ تُنی به بازار کرده است. این کشنده ها با شعار کامیونهای هیدروژنی با آلودگی صفر، به بازار معرفی شدند.
سرمایهگذاری این پروژه شرکتی انگلیسی تحت عنوان EG Group میباشد (این گروه از بهم پیوستن دو شرکت Euro Garages و EFR Group در سال ۲۰۱۶ به وجود آمده است). این شرکت قصد دارد در مدت کوتاهی با معرفی گونه های مختلف خودروی سنگین از جمله کامیونت MCV و کشنده هیدروژنی HGV کاربردی، انقلابی در صنعت حمل و نقل ایجاد کند. از رقبای اصلی آن میتوان به کشندهی هیوندای Xcient و Quantron آلمانی و مرسدس بنز آکتروس هیدروژنی اشاره کرد.
آشنائی با مشخصات کشنده هیدروژنی HGV
خودروهای هیدروژنی برخلاف خودروهای برقی همچون کشندهی فرایت لاینر کاسکادیا احتیاجی به شارژ باتریهایشان ندارند. مخزنهای آنها با سوخت هیدروژن (به صورت مایع تحت فشار) پُر میشود. در موتورهای این خودروها (پیل سوختی)، هیدروژن تحت فشار با اکسیژن ترکیب شده و نیرو تولید میکند. طی این فرآیند برق تولیدی برای حرکت خودرو به کار برده می شود. در این گونه خودروها حدود ۹۰ تا ۹۵ درصد انرژی تولید شده توسط پیلهای سوختی به انرژی الکتریکی تبدیل میشود.
مدت زمان سوختگیری کشنده هیدروژنی HSV با تُناژ ۴۰، بسیار کوتاه و تقریبا در حد سوختگیری کامل یک دستگاه کشندهی دیزلی (گازوئیل) میباشد که از این نظر میتواند مدنظر رانندگان و شرکتهای باربری قرار گیرد.
مدت زمانی که طول میکشند تا مخزنهای مخصوص این خودروی سنگین پر از هیدروژن شود، چیزی بین ۱۵ تا ۲۰ دقیقه ست. کشنده هیدروژنی HGV با هر بار سوختگیری طبق اعلام کارخانه، قابلیت پیمایش مسیر تا ۶۰۰ کیلومتر را دارا می باشد. استیشنهای مخصوص تزریق سوخت هیدروژن مشابهتهایی با جایگاههای سنتی سوخت دارند اما از نظر ایمنی مراتب و موارد خاصی باید در آن رعایت شود. میتوان انتظار داشت در مدت کوتاهی تعداد این استیشنهای سوخت هیدروژن مایع در کشورهای توسعه یافته به شدت بیشتر شود.
طراحی کشنده هیدروژنی بریتانیایی، کاملا منطبق بر اصول آیرودینامیک شکل گرفته. در این میان جایگزینی آینه های جانبی با دوربینهای پیرامونی و نیز استفاده از جلوپنجره و فلاپهای اطراف بدنه با ساختار شکاف دهنده ی هوا، نقش بسیار مثبتی در کاهش ضریب درگ این وسیلهی نقلیه داشته است. حتی قسمت انتهای این کشنده نیز از نگاه طراحان پنهان نمانده است. قسمت انتهای بدنه به سبک خودروهای سوپراسپرت همچون فراری و لامبورگینی طراحی شده است تا این خودرو بهترین عملکرد را در زمینهی مقاومت در برابر هوا داشته باشد.
در اینجا برای هرچه بهینهتر شدن کامیون کشنده ی هیدروژنی، از سیستم بازیابی انرژی جنبشی یا همان KERS (مخفف Kinetic Energy Recovery System ) استفاده شده است. این تکلنولوژی باعث میشود تا وسیله ی نقلیه حتی هنگام ترمز کردن و تولید گرما، از ذخیره ی انرژی آن برای ادامه ی پیمایش مسیر استفاده کند.
معایب خودروهای سنگین هیدروژنی
از معایب استفاده از این خودروها میتوان به موارد ذیل اشاره کرد:
- هزینهی بالای تهیهی پیلهای سوختی؛
- بالا بودن هزینهی تعمیرات و جایگزینی؛
- حساس بودن هیدروژن مایع در مخزن به انفجار (مبحث نقص ایمنی) ؛
- حساس بودن پیلهای سوختی به افت دما (زیر صفر)؛
- کمبود جایگاههای عرضهی سوخت هیدروژن مایع مخصوصا در کشورهای در حال توسعه؛
- و… .
سخن پایانی…
با هر مزایا و معایبی که باشد باید توجه داشت … خروجی اگزوز کلیه ی خودروهای تمام هیدروژنی از جمله خودروی سنگین هیدروژنی HGV، فقط «بخار آب» است. در واقع تنها آلودگی تولیدی موتورهای هیدروژنی آب محسوب میشود!! احتمالا میتوان به این مورد به عنوان دلچسبترین نوع آلودگی در دنیا نگاه کرد.
شما در مورد کامیون هیدروژنی و کلا خودروهای هیدروژنی چه فکری میکنید؟! روزی جایگزین کشندههای گازوئیلسوز خواهند شد؟ نظر خودتان رو با ما در میان بگذارید…
ما را در شبکههای اجتماعی دنبال کنید
سلام خیلی عالی بود این مطلب ممنون ازتون که با تکنولوژی های جدید مارو آشنا میکنین مرسی مجموعه اتوبان
خواهش میکنم آقا محمد. هر کدوم از دوستان مطلبی هم به ذهنشون میرسه میتونن برای ما بفرستند حتما به نام خودشون درج میکنیم. لطف دارین شما
عجب رخ شاخی داره!!!!!!!!!
واقعا زیباست. حق با شماست آقا رضا.
عالی چون آلایندگی نداره بهترین خودرو است
بقیه کارها شدنی است
واقعا فکر کردن بهش هم لذت بخشه … فکر کن شما پراید وانت هیدروژنی مثلا :))))
سالهاپیش این سوخت رو یه هموطن خوزستانی اختراع کرد ولی کسی جدی نگرفت!حتی درروش ایرانی هیدروژن سرموتور وبه مقدارنیاز ازاب جدامیشد وکپسول وانفجاری نبود!!
سلام. فکر میکنم علاءالدین جاسمی زرگانی رو میفرمایید. البته خیلی در مورد صحت گفته هاشون شک هست. ولی در نوع خودش جالب بود خودروی آبسوز.
زیباست
خاک عالم بر سر خودروسازان داخلی…..لگن تولید میکنند