شرکت تولید کننده خودروهای اسکانیا، در کدام کشور است؟

سیر تکامل و پیشرفت برند اسکانیا

قبل از پرداختن به مسیری که برند اسکانیا طی بیش از ۱۰۰ سال طی کرده و به چنین جایگاهی رسیده و اینکه اسکانیا ساخت کدام کشور است، بهتر است درخصوص لوگوی این برند، توضیحاتی ارائه دهیم. زیرا که در تصویر ذهنی خیلی از دوستداران و علاقمندان به این نشان تجاری، این لوگو نقش بسته است. گریفین (Griffin) موجودی افسانه‌ای با تن شیر، سر عقاب و گوش اسب بوده که به شیردال هم معروف است و بخشی از لوگوی اسکانیا را تشکیل داده است. در سال ۱۸۹۱، کمپانی اسکانیا تاسیس شد. در ادامه و در سال ۱۹۰۳، اولین خودروی سواری اسکانیا تولید و روانه بازار شد. اسکانیا همچنین در سال ۱۹۰۵ موفق شد تا اولین پیشرانه خود را طراحی و تولید کند. خودروهای تولید اسکانیا خیلی راحت به فروش می رسیدند، اما افزایش سرمایه در این کمپانی و ساخت تسهیلات تولید و کارخانه، از نیازهای اساسی اسکانیا محسوب می شد. به همین دلیل، اسکانیا تصمیم گرفت تا شریک تجاری مناسبی پیدا کند. گروه وابیس (VABIS) در کشور «سوئد» که نام کشور سازنده اسکانیا نیز هست، به ساخت واگن‌های قطار می پرداخت، با اسکانیا یک شرکت واحد را تشکیل دادند. پیش از آغاز جنگ جهانی اول، گروه اسکانیا-وابیس، وضعیت تولید خوبی داشتند و حتی تولیدات خود را به کشورهایی مانند روسیه و بخش نوردیک (Nordic) (کشورهایی شامل دانمارک، فنلاند، نروژ) صادر می کردند. اما با شروع جنگ، حجم صادرات به صفر رسید و متوقف گردید. در این زمان بود که بحران مالی و اقتصادی، گریبانگیر اسکانیا-وابیس شد و کار تا جایی پیش رفت که در سال ۱۹۲۱ این گروه ورشکسته شد. اما پس از مدتی با آهستگی و خیلی محتاطانه، تولیدات خود را از سر گرفتند. حتی در مدت زمان کوتاهی نیز، در کشور دانمارک محصولات این گروه تولید می شد.

تولید اولین کامیون اسکانیا

در سال ۱۹۱۱ بود که اولین کامیون اسکانیا تولید و روانه بازار کشور دانمارک شد. این کامیون از پیشرانه ۴ سیلندر خطی به حجم ۸/۸ لیتر و قدرت ۲۶ اسب بخار سود می‌برد. ظرفیت فضای بار این کامیون حدود ۴ تن بود و جالب است بدانید که یکی از اولین پیشرانه‌های ۸ سیلندر دنیا مخصوص خودروهای سواری نیز توسط اسکانیا تولید شد. در ادامه و در سال‌های دهه ۲۰ میلادی، کمپانی موفق شد تا تولید خود را در زمینه اتوبوس و ساخت پیشرانه‌های گوناگون، افزایش دهد تا سوئد را کشور سازنده اتوبوس اسکانیا بدانیم. اما در سال ۱۹۲۵ بود که تولید خودرو در کارخانه کاهش یافته و سرانجام در سال ۱۹۲۷ متوقف گردید. اما در دهه ۳۰ میلادی، تولید اتوبوس‌های اسکانیا با رشد فزاینده‌ای مواجه شد. همچنین، کارخانه اسکانیا همچنان به دلیل تولید پیشرانه‌های مختلف، برای خود اسم و رسمی پیدا کرد.

بولداگ و ورود به عصر جدید

کامیون‌های مدرن شرکت در کشور سازنده کامیون اسکانیا، در سال ۱۹۳۲ معرفی شدند. این مدل‌ها از طراحی جالبی سود می‌بردند. بدین صورت که، به جای قرارگیری پیشرانه در جلو، این بخش در کنار و یا زیر راننده تعبیه شده بود و نام مستعار آن‌ها بولداگ (Bulldog) بود. نحوه ویژه قرارگیری این پیشرانه باعث شده بود تا بخش فضای بار در کامیون‌های اسکانیا افزایش درخور توجهی داشته باشد. کیفیت این کامیون‌ها بسیار بالا و قابل توجه بود. به همین دلیل، برخی از آن‌ها به انواع تجهیزات برف روبی مجهز شده و حتی تا سال ۱۹۷۴ از آن‌ها استفاده می شد، در حالیکه حدود ۱ میلیون و پانصد هزار کیلومتر کارکرد داشتند. در طول دوران جنگ جهانی دوم، اسکانیا به ساخت پیشرانه، کامیون‌های نظامی و تانک‌های سبک وزن پرداخت.

مدل‌های جدید اسکانیا

سال ۱۹۵۱ را در حقیقت می‌توان سال ورود کشور سازنده کامیون اسکانیا به دوران کامیون‌هایی دانست که امروزه با اکثر آن‌ها در ذهن افراد شناخته شده و مشهور شده اند. در این سال، پیشرانه‌های توربوشارژردار اسکانیا معرفی شده و در سال ۱۹۵۴ بود که اولین سری این نوع پیشرانه ها، در کامیون‌ها مورد استفاده قرار گرفت. در ادامه و در سال ۱۹۵۳ بود که اولین سری از پیشرانه‌های موسوم به L51، در مرحله تولید قرار گرفت. پیشرانه ۴ سیلندر با ۱۰۰ اسب بخار قدرت که در کامیون‌های اسکانیا تعبیه می شد، قادر بود تا میزان ۶ تن قابلیت بارگیری داشته باشد. تعداد ۹ هزار واحد از این پیشرانه‌ها تا سال ۱۹۵۹ و قبل از توقف تولید آن‌ها، توسط اسکانیا روانه بازار شدند. اما یک سال بعد بود که مدل هایی تحت عنوان L71 با دو اکسل و LS71 با سه اکسل که هر دو نیز نام Regent را بر پیشانی داشتند، تولید شدند. شایان توجه است که کلمه S به معنای حمایت از ۳ اکسل معنا می‌شود. گیربکس این مدل‌ها PTO بوده و سامانه ترمز آن‌ها نیز هیدرولیکی بود. از سال ۱۹۵۵ نیز سامانه فرمان سروو استیرینگ (Servo Steering) به آنها اضافه شد.

اسکانیا در مرحله بعد تصمیم گرفت تا مدل‌ها و سری‌های جدید خود را در سال ۱۹۵۸ معرفی کند که به L75 مشهور است. پیشرانه ۶ سیلندر ۱۶۵ اسب بخاری دیزل، نیروبخش این مدل بود که در نمونه LT75 هر دو اکسل عقب به تونل انتقال نیرو متصل می شدند. در آن سال ها، طراحی بدنه به شکل سنتی به همراه بخش پیشرانه که زیر درب موتوری مجزا قرار داشت، موردی مرسوم و معمول محسوب می شد. اما مدل L75 اولین کامیونی بود که از بدنه‌ای یکپارچه (Integrated) و متصل به شاسی سود می‌برد. بین این دو بخش، اتصالات پلاستیکی وجود داشت. چنین سیستمی باعث ایجاد راحتی بیشتر شخص راننده در هنگام رانندگی می شد. این سری از کامیون‌های اسکانیا، برای مدت ۲۲ سال و تا آگوست سال ۱۹۸۰ تولید شد. البته طی این سال ها، موارد اصلاحی متعددی بر روی آن انجام شد و از نام هایی مانند L76، L110 و L111 برخوردار گردید.

اما کشور سازنده اسکانیا علاوه بر این سری، کامیون‌های دیگری هم تولید کرد که سری هایی مانند L55 و LS55 از آن جمله محسوب می شوند که در تابستان ۱۹۵۵ تولید شدند. در این مدل ها، سامانه ترمز از دو بخش پنوماتیکی تشکیل شده بود که این مورد ایمنی در زمان ترمزگیری و به ویژه در ترافیک، دو چندان می کرد. در سال ۱۹۶۳، مدل L75 نیز با گونه L76 جایگزین شد. یکی از این سری‌ها نیز، مدل LB76 از گونه‌های بولداگ بود که می‌توانست نسبت به مدل L، حدود ۷ متر مکعب حجم بار بیشتری حمل کند.

اتحاد اسکانیا با ساب

در سال ۱۹۶۸، اسکانیا با دیگر هموطن خود متحد و یکی شد. این کمپانی به نام ساب (SAAB) که جزوی از صنایع هوایی کشور سوئد محسوب می‌شود، به تولید هواپیما و خودرو می پرداخت. پس از این اتحاد، نام کامیون‌های اسکانیا- وابیس، به اسکانیا تغییر پیدا کرد. ضمن اینکه در برخی از بازارها، این نام طولانی محسوب می شد و نام اسکانیا به صورت تنها، حس بهتری داشت. سپس، نام تمامی مدل‌ها تغییر کرده و از میزان حجم سیلندرها برای نام‌های جدید استفاده شد. به عنوان مثال، مدل L36 از پیشرانه‌ای به حجم ۵ لیتر بهره می‌برد و به همین دلیل L50 نامی‌ده شد. L76 نیز بنابر حجم ۱۱ لیتری پیشرانه خود، به L110 تغییر نام پیدا کرد. در این بین، مدل‌های جدیدی هم به بازار عرضه شدند. به عنوان مثال، نمونه‌ای موسوم به LB110 تولید شد که در بخش جلو، دهنه گشادتری نسبت به مدل‌های قبلی داشت و بنابراین، دسترسی به پیشرانه و انجام کارهای بزرگ برای این بخش، راحت‌تر انجام می شد. سپس در سال ۱۹۶۹، کشور سازنده اسکانیا، مدل اسکانیا ۱۴۰ را معرفی کرد که از پیشرانه هشت سیلندر خورجینی به قدرت ۳۵۰ اسب بخار بهره می‌برد. این پیشرانه در آن سال‌ها به عنوان قدرتمندترین کامیون بازار اروپا بود و صدای ویژه و جذاب آن در بین علاقمندان، به خوبی شناخته شده بود.

در دهه ۷۰ میلادی، شرکت اسکانیا از به روز رسانی‌های متعددی برخوردار شده و توسعه قابل توجهی در آن انجام شد. تولید کمپانی به دو برابر افزایش یافت و حجم صادارات با افزایش ۳۰۰ درصدی، به ۱۰ هزار دستگاه در سال رسید. در این زمان، کارخانه اسکانیا در کشور آرژانتین ساخته شد. حالا اسکانیا یک کمپانی جهانی تولید کامیون بود که در میانه دهه ۷۰ میلادی، حدود ۲۰ هزار نفر پرسنل داشت. در طی دهه‌های اخیر، کمپانی هایی مانند ولوو (Volvo) و مان (MAN) تلاش کردند تا با به‌دست آوردن اکثریت سهام اسکانیا، آن را در تملک خود در آورند. اما در حال حاضر، گروه فولکس واگن (Volkswagen) مالک آن محسوب شده و از ژانویه سال ۲۰۱۵، موفق شد تا ۱۰۰% سهام این شرکت را به دست آورد.

اسکانیا در ایران

اسکانیا در بازار ایران، از حدود سال ۱۳۸۱ و توسط شرکت عقاب افشان، حضور پیدا کرد. البته در ابتدا این شرکت تحت عنوان تولید کننده قطعات اتوبوس‌های اسکانیا فعالیت می کرد، اما پس از مدتی توانست حق امتیاز مونتاژ را از کشور سازنده اتوبوس اسکانیا به‌دست آورد. شرکت عقاب افشان در حال حاضر به عنوان یکی از بزرگترین شرکت‌های تولید کننده اتوبوس در ایران شناخته می‌شود. علاوه بر ساخت اتوبوس، این شرکت همچنین در زمینه ساخت مینی بوس و پیشرانه‌های دیزلی نیز فعالیت دارد. کارخانه اصلی شرکت عقاب افشان، در کیلومتر ۷ جاده سمنان به دامغان قرار دارد که به طور میانگین، از ظرفیت سالانه‌ای به میزان ۵۰۰ تا ۸۰۰ دستگاه اتوبوس برخوردار است. البته این شرکت در سال ۱۳۹۶ رکورد زد و به تولید ۱۵۰۰ دستگاه اتوبوس و مینی بوس دست پیدا کرد.

محصولات شرکت عقاب افشان

در خصوص محصولات شرکت عقاب افشان، می‌توان آن‌ها را به چند دسته تقسیم کرد که مواردی مانند اتوبوس‌های شهری، بین شهری و مینی بوس‌ها را شامل می‌شود.

اتوبوس‌های بین شهری

• درسا
• مارال 4212

اتوبوس شهری

• آرین
• پارسین (با سوخت CNG)
• پارسین (با سوخت فسیلی)
• ناویگو (Navigo)
• اتوبوس آمبولانس مارال
• پارسا

کامیون‌های اسکانیا در ایران

وظیفه تولیدکامیون‌های اسکانیا در بازار ایران، بر عهده شرکت ماموت دیزل است. اسکانیا در شاخه کامیون‌های خود دارای سری‌های مختلفی است. اما تنها ۳ سری از آن با نام‌های P، G و R به بازار ایران وارد شده اند. اسکانیا R420 یکی از مدل‌های محبوبی است که در کشورمان با پیشرانه‌های مختلف حضور دارد. از طرفی، کامیون‌های سری P برای خدمات شهری، پخش و ساخت و ساز هستند و در ارگان‌های آتش نشانی و امداد مورد استفاده قرار می‌گیرند. متاسفانه شروع تحریم‌ها باعث شد تا کشور سازنده کامیون اسکانیا و کشور سازنده کشنده اسکانیا به فکر ترک بازار ایران بیافتد. بنابراین، در تابستان سال ۱۳۹۷ بود که این شرکت تعهدهای خود مبنی بر ارسال سفارشات به ایران، از بیم تحریم ها، کنسل کرد. با این کار، کشور سازنده اسکانیا، ۵ درصد از سهم بازار جهانی خود را از دست داد.